________________
૧૫૩ अग्गी य इति के वुत्ता ?, केसी गोयममब्बवी । तओ केसि बुवंतं तु, गोयमो इणमब्बवी ॥५२॥
અર્થ : વળી અગ્નિ તે ક્યા કહ્યા છે ? એ પ્રમાણે કેશીકુમાર ગૌતમસ્વામીને કહેતા-પૂછતા હતા. ત્યારે એ પ્રમાણે બોલતા એવા કેશીકુમારને ગૌતમસ્વામી આ પ્રમાણે કહેતા હતા.
અહીં અગ્નિના સંબંધમાં પ્રશ્ન કર્યો, તેના ઉપલક્ષણથી તેને બૂઝાવનાર મહામેઘ આદિ સંબંધી પણ પ્રશ્ન કર્યો એમ સમજવું. પર.
कसाया अग्गिणो वुत्ता, सुयसीलतवो जलं । सुयधाराभिहता संता, भिन्ना हु न डहंति मे ॥५३॥
અર્થ : પરિતાપ તથા શોષણ કરનાર હોવાથી કષાયો અગ્નિ કહ્યા છે તથા શ્રત એટલે કષાયને શમાવવાના કારણે ઉપદેશો, શીલ એટલે પાંચ મહાવ્રતો અને બાર પ્રકારનો તપ, તે જળ કહેલું છે. ઉપલક્ષણથી જગતને આનંદદાયક એવા તીર્થકરને મહામેઘરૂપ કહ્યા છે અને તેમનાથી ઉત્પન્ન થયેલા આગમને જળના પ્રવાહરૂપ કહેલો છે.
તેથી શ્રુતની તથા ઉપલક્ષણથી શીલ અને તપની ધારા વડે હણાયેલા અને ભેદાયેલા છતાં તે અગ્નિઓ મને બાળતા નથી. પ૩.
साहु गोयम ! पन्ना ते, छिन्नो मे संसओ इमो । अन्नोऽवि संसओ मज्झं, तं मे कहसु गोयमा ! ॥५४॥ અર્થ : પૂર્વની જેમ જાવો. ૫૪. अयं साहसिओ भीमो, दुट्ठस्सो परिधावइ । जंसि गोयम ! आरूढो, कहं तेण न हीरसि ? ॥५५॥
અર્થ : સાહસિક એટલે વિચાર વિનાનો ભયંકર અને દુષ્ટ એવો આ અશ્વ દોડે છે, કે જેના ઉપર આરૂઢ થયેલા એવા તમે હે ગૌતમ ગણધર !
