________________
શ્રમણ ભગવાન શ્રી મહાવીર જીવન-દર્શન પોતાની જ પુત્રીને પરણવાના અપરાધ વખતે જ જે મેં પ્રજાપતિને દબાવી દીધું હતું, તે આ પરિણામ ન આવત. જે પોતાની પુત્રી સાથે કામવિલાસ ઈચ્છે છે, તે પિતાના સ્વામીને પણ દુઃખ આપે એમાં શું નવાઈ ? આ મહાપાપીને હું જરૂર પરાભવ પાડીશ”
અશ્વગ્રીવે સેવકોને આજ્ઞા આપતાં કહ્યું : હાથી, ઘોડા, રથ તૈયાર કરો. બધા રાજાઓને બેલા. વિજયપ્રયાણની તૈયારી કરે.”
રાજએ માલિશ, નાન, વિલેપન આદિ વિધિ પતાવી સુંદર વ ધારણ કર્યા. પુરોહિતએ મંગળકિયા કરી. મંગળવચને વડે શાંતિ કર્મ કર્યું. શણગારેલા હાથી ઉપર રાજા આરુઢ થયે. આજુબાજુ ચામર અને ઉપર વેત છત્ર ધરવામાં આવ્યું. વિવિધ વાજિંત્રના નાદ સહિત રાજાએ પ્રસ્થાન આદર્યું.
ત્યાં તો એકાએક પવન કુંકાવા લાગ્યો. છત્ર પડી ગયું. દંડ ભાંગી પડે. જયપતાકા નીચે પડી ગઈ. આકાશમાંથી ઉલ્કાપાત થયો. દિવસે તારાઓ દેખાવા લાગ્યા. લેહીની વૃષ્ટિ થઈ વાદળ વિના આકાશમાં વીજળી ચમકી. રાજાને જયકુંજર હાથી વિને કારણે પડી ગયો. ધૂળના ગોટેગોટા ઉડવા લાગ્યા. કૂતરાઓ ઊંચે સ્વરે રેવા લાગ્યા. ભાવિનું અમંગળ સૂચવનારાં ઘણાં જ અપશુકને થવાથી કુશળમતિ પ્રધાને વિનયથી નમ્રતાપૂર્વક રાજાને કહેવા લાગ્યા :
હે દેવ! આ અમંગળ શુકનોના ફળને ટાળવા, હોમ, યજ્ઞ વડે શાંતિકર્મ કરાવવા આપ આપણા નગર તરફ જલ્દી પાછા ફરો અને હમણાં પ્રયાણ મુલતવી રાખે.”
આ સાંભળી રાજા બોલ્યો: “તમે બધા આવા કાયર કેમ બની ગયા છે? શું તમે મારા બાહુબળને નથી જાણતા? મેટા-મોટા સંગ્રામ ખેલીને મેં મેળવેલા વિજયે શું તમને યાદ નથી ? અસ્થાને મને શા માટે બીવડાવે છે ? અપશુકનના અમંગળ માત્રથી વીર પુરુષ ભય પામતા નથી, તેમજ આદરેલ કાર્યને તજી દેતા નથી. તમે જરા -ધીરા થાઓ. આ બધાંય અપશુકને ને હું પ્રજાપતિના માથે જ નાખવાને છું.”
