________________
શ્રમણ ભગવાન શ્રી મહાવીર જીવન-દર્શન
“ચંડવેગનું અપમાન કરી તમેએ અકાળે મૃત્યુને જગાડયું છે, જેના કારણે આવી દારુણુ આજ્ઞા મારા શિરે આવી પડી છે. ” પ્રજાપતિ રાજાએ પ્રયાણ કરવાની તૈયારી કરી લીધી. કુમારે એ પિતાજીને અટકાવીને આ કાર્યોંમાં પેાતાનું પરાક્રમ દેખાડવાની ઉત્કંઠા પ્રગટ કરી.
૪૦
રાજાએ કહ્યું : “ હે વત્સા ! તમે હજી બાળ છે. કા –અકાની તમને કઈ ખબર નથી ! આવા મોટા સાહસ માટે તમે હજી ચે!ગ્ય નથી.’’
“ હે પિતાજી ! ગમે તે રીતે તમે અમને જ મેાકલા, કેસરીસિંહ કેવા છે તે જોવાની અમને ખૂબ જ ઉત્કંઠા છે. તમે અટકાવશે તેપણ અમે તે અવશ્ય જવાના જ.” કુમારોએ આ પ્રમાણે રાજાને કહ્યુ.
પછી હાથી, ઘેાડા, રથ, સુભટ અને પિરજને સાથે કુમારેએ જ્યાં સિંહ રહેતા હતા, તે શાલિક્ષેત્રમાં પહેાંચીને ત્યાંના ખેડૂતને
પૂછ્યું' :
“ પહેલાં જે રાજાએ તમારું રક્ષણ કરવા આવતા, તે શી રીતે તમારી રક્ષા કરતા હતા ? ”
ખેડૂનાએ જવાબ વાળ્યો : “ હે કુમારે! હાથી ઘેાડા ઉપર બેસી, ધનુષ્ય-બાણુ ઈત્યાદિ શસ્ત્રો ધારણ કરી, સિ'હની ગુફાને ઘેરા ધાલી રાજાએ અમારી રક્ષા કરતા હતા. જ્યાંસુધી અમારું ધાન્ય અમારા ઘરે ન પહોંચે ત્યાંસુધી તેા તેઓ મૃત્યુના ભયથી કાંપતા જ રહેતા હતા. દૂર દૂરથી સિ ંહગર્જના સાંભળીને અમે પણ ભયથી કંપ્યા કરતા હતા.”
ત્રિધૃકુમારે કહ્યું : “કેસરીસિંહ તે ખરેખર મહાપરાક્રમી જણાય છે. મને એનું રહેઠાણુ દેખાડો.”
ખેડૂતાએ દૂર ઊભા રહી સિ'હુની ગુફા ખતાવી. શ્રી કુમારે પૂછ્યું : “અરે ! તે સિ'ના પરિવાર કેટલા છે?”
“ હું કુમાર ! તે એકલા જ છે ” : ખેડૂતાએ કહ્યુ.
