________________
શ્રમણ ભગવાન શ્રી મહાવીર જીવન-દર્શન (૨) મુનિઓ મસ્તકના કેશને લેચ કરે છે. હું મુનિશથી વિપરિત એવી શિર ઉપર શિખા– જટા કાયમ રાખીશ.
(૩) મુનિઓ ત્રિવિધ સૂક્ષ્મ અહિંસાપૂર્વક સંયમપાલન કરે છે. મારામાં એવી યેગ્યતા હવે રહી નથી. માટે હું તે સ્થલ-અહિંસાનું પાલન કરીશ.
(૪) મુનિઓ સમસ્ત પરિગ્રહના ત્યાગી છે. હું તેવું નથી. એટલે હું મારા પિતાના માર્ગની નિશાની રૂપે સુવર્ણ-જન જેટલે પરિગ્રહ રાખીશ.
(૫) મુનિઓ તે શીલરૂપી જળના પ્રક્ષાલન વડે સદા સુરભિયુક્ત જ હોય છે. માટે હું મારા શરીરની દુર્ગંધને દૂર કરવા ચંદન આદિ સુગંધિયુક્ત દ્રવ્યને બાહ્ય-લેપ કરીશ.
(૬) મુનિએ ઉપાડ-પગરખાં આદિના પરિભેગથી મુક્ત છે. પણ હું તે મારા શરીરની રક્ષા કરવા મારા માથા ઉપર છત્ર અને પગમાં ઉપાનહ રાખીશ.
(૭) મુનિએ કષાય રહિત હોય છે. પણ હું તે કષાયથી કલુષિત બુદ્ધિવાળે છું. એટલે એની નિશાની તરીકે હું ગેરુથી રંગાયેલા રાતાં-વસ્ત્રો ધારણ કરીશ.
(૮) મુનિઓ સ્નાન આદિ ત્યાગે છે. હું તે સંસારને અનુસરનાર હેવાથી પરિમિત જળ વડે સ્નાન આદિ પ્રવૃત્તિ કરીશ.
આ પ્રમાણે મરીચિ પિતાની મતિથી કપેલ અને મુનિવેશથી વિલક્ષણ એ ત્રિદંડી પરિવ્રાજક બન્યો અને પરિવ્રાજક માર્ગની પ્રવૃત્તિને આરંભ કર્યો !
પરિવ્રાજક બનવા છતાં મરીચિના હૈયે શ્રી રાષભદેવ ભગવાનના ધર્મ પ્રત્યે સંપૂર્ણ રીતે સદભાવ હતે. ભગવાનની વાણી સાંભળવા સદા ઉત્સુક જ રહેતું. એટલે ભગવાનની સાથે-સાથે તે ગામેગામ વિચરવા લાગે.
