________________
૪
શ્રમણ ભગવાનશ્રી મહાવીર જીવન-દ્રુન
છૂટા પડેલા, સૂર્યતાપમાં વિહારથી બહુ જ થાકેલા, ભૂખ અને તરસને સહન કરતા એવા તપસ્વી મુનિરાજોને નયસારે જોયા. પેાતાની સાત્ત્વિક ભાવના તત્કાળ સફળ થઈ જતાં જ એના હૈયે હર્ષોલ્લાસ વ્યાપી ગયા. નયસાર તરત જ મુનિરાજોની સન્મુખ ગયા. એમને વિનમ્રભાવે નમસ્કાર કરી પોતાને લાભ આપવા મુનિરાજોને બહુમાનપૂર્વક વિનંતિ કરી.
આવી નિર્જન અટવીમાં મધ્યાહ્ન સમયે અને વિકટ પરિસ્થિતિમાં મૂકાયેલા સાધુઓના દર્શનથી તથા અણધારી રીતે અતિથિસત્કારના લાભ મળવાથી નયસારના રોમેરોમ પુલિત બન્યાં. અને પેાતાના આત્માને તે કૃતાર્થોં માનવા લાગ્યા.
ભાજન અને વિશ્રાંતિ કર્યાં બાદ મુનિવર્યાંને માર્ગ દેખાડવા નયસાર જાતે જ હાજર થયા.
?
નયસારની ધ પામવાની ચાગ્યતા જાણી, મુનિવરોએ શ્રી જિને શ્વરદેવ પ્રરૂપિત મોક્ષમાર્ગ ના બેધ સંક્ષેપમાં આપ્યા : “હું કાણુ ? મારુ કોણ ? હું કયાંથી આવ્યા ? મારે કયાં જવાનું છે? મારા જીવનનું કર્તવ્ય શું? મેાક્ષ મળે કઈ રીતે ?” એની સમજ મુનિએએ નયસારને આપી. સંસારમાં જીવને રખડપટ્ટી કરાવનાર ક સત્તાની એળખાણ આપી. વિનાશી સ્વભાવવાળી ભૌતિક સપત્તિ કરતાં પણ અધિક મહત્ત્વની અવિનાશી એવી આત્મસંપત્તિ – સમ્યગ્જ્ઞાન, દર્શન, ચારિત્ર તથા વીય છે. તેને માટે પુરુષાર્થ કરવામાં જ માનવજીવનની ખરી સફળતા રહેલી છે, એની સમજ આપી. એના ઉપાય તરીકે એક માત્ર શ્રી વીતરાગ પ્રભુના ધર્મ જ છે-જે જન્મ, જરા અને મૃત્યુના દુઃખાનો ઉચ્છેદ કરવામાં કુહાડા સમાન છે. અંતે સકલ આગમના સારરુપ નવકારમંત્ર સહિત સમ્યગ્દર્શનનું દાન મુનિવરાએ નયસારને આપ્યું. બહુમાનપૂર્વક મુનિએ પાસેથી નયસારે સુંદર વ્રત–નિયમેા લીધા.
અટવીમાં ભૂલા પડેલા મુનિઓને નયસારે ભાવપૂર્વક સુપાત્રદાન આપી એમને ઈષ્ટમાગે પહાંચાડયા. મુનિવરીએ નયસારને ઉત્તમ એવા સમ્યગ્દનરુપી રત્નનું દાન આપી મેાક્ષના રાજમાગ ચડાવી દીધા.
ઉપર.
