________________
૧૪3
અંતિમ વીરદેશના અને વીર નિર્વાણ પડશે ! આપ તે સર્વશક્તિમાન છે, એટલે આ કાર્ય આપના માટે કંઈ કડિન નથી જ !”
પ્રભુએ પ્રત્યુત્તર આપે
હે સુરેન્દ્ર! અતીત આદિ ત્રણેય કાળમાં આ પ્રમાણે થયું નથી, થશે નહીં અને થવાનું પણ નથી. તીર્થંકરે અનંત શક્તિશાળી હોવા છતાં આયુષ્યકર્મ પૂર્ણ થયા પછી એક સમય પણ વધુ ન રહી શકે. વિલય પામેલા આયુષ્યને દૃળિયા કોઈપણ પ્રકારે સાંધી શકાતા જ નથી. તેથી કરી, હે ઈ! આ મોહ તમે મૂકી દો ! ”
આ રીતે કેન્દ્રને બંધ આપી શ્રી મહાવીર પ્રભુ શુકલધ્યાનમાં લેશીકરણ ઉપર આરુઢ થઈ એકી સાથે જ વેદનીય, આયુષ્ય, નામ અને ગેત્રકર્મ-આ ચારેય અઘાતી-કર્મોને ક્ષય કરી એક્ષપદ પામ્યા.
આ વેળા સર્વે દેવેન્દ્રો પોતપોતાના સિંહાસન ચલાયમાન થવાથી શ્રી જિનેશ્વરનું નિર્વાણ જાણી ચારેય પ્રકારના દેવે સહિત ત્યાં આવી ગયા. સૌ ઊંડા શેકસાગરમાં ડૂબેલા હતા. આંખમાંથી જોરદાર અથધારાઓ વહેવા લાગી. સૌ નતમસ્તકે પ્રભુ સમીપે ઊભા રહ્યા :
સૌધર્માધિપતિએ નંદનવનમાંથી મંગાવેલ ગશીર્ષ અને અગરુ વગેરેનાં ઉત્તમ કાડૅ વડે ચિતા રચાવી. સુગંધી ક્ષીરસમુદ્રના જળવડે શ્રી જિનેશ્વરને શરીરને સ્નાન કરાવી, હરિચંદનને લેપ કર્યો. નિર્મળ રેશમી વસ્ત્ર પહેરાવ્યું વિવિધ પ્રકારના રત્નજડિત અલંકારો પહેરાવી પ્રભુના શરીરને અલંકૃત કર્યું.
શકેન્દ્ર પ્રભુના દેહને દેવવિમાન જેવી શિબિકામાં બહુમાનપૂર્વક ધરા. શકમગ્ન ઈન્દ્ર એ શિબિકા ઉપાડી ચાલવા લાગ્યા.
જય જય નંદા !
જય જય ભદા ! આ શબ્દો બોલતા-બેલતા અસંખ્ય દેવે શિબિકાની આગળ ચાલવા લાગ્યા. પ્રભુને ગુણના ગીતે ગાતી ગાતી દેવીઓ શિબિકાની પાછળ પાછળ ચાલવા લાગી. ચિતા સમીપે સૌ આવી પહોંચ્યા.
