________________
૧૬૦
શ્રમણ ભગવાન શ્રી મહાવીર જીવન-દર્શન વડે એક ક્ષણમાં ઊંચે અને બીજી જ ક્ષણે નીચે પડતા વજના પટ સમાન વિધિના વિલાસ પણ ખરેખર વિચિત્ર જ છે !”
આકરી ભૂખ લાગી હોય, ત્યારે નિરસ ભેજન પણ સરસ લાગે, એ ન્યાયે ચંદનાએ ખાવા માટે અડદ લીધા કે તરત જ એના મનમાં ભાવના જાગી કે “આજે ત્રણ દહાડાના ઉપવાસના પારણે અઠ્ઠમતપની આરાધના થઈ છે. તે કેઈ સુપાત્રદાનને લાભ મને મળી જાય, ત્યાર પછી જ મારે ભેજન કરવું ઉચિત છે !”
....ને ચંદનાની આંખે કોઈ સુપાત્રને શોધવા બારણામાંથી દૂર દૂર જોવા લાગી. બરાબર એ જ સમયે સુવર્ણની કાંતિના જ સમાન પરમકૃપાને મેઘ વરસાવતા શ્રી વર્ધમાન સ્વામીનાં દર્શન ચંદનાને થયાં ! સુપાત્રદાન દેવાની ભાવનાવાળા આત્માને સુપાત્રદાન યંગ્ય પરમાત્માનો સુગ મળી ગયું. તરત જ પિતાનું સઘળું દુઃખ ભુલાઈ ગયું. પરમ આનંદની ઊર્મિઓ ચંદનાના હૃદયસાગરમાં ઉછાળા મારવા લાગી. પણ ચંદનાને વિચાર આવ્યું કે “કયાં પ્રભુની અદ્ભુત અને અનુપમ કાંતિ ! અને કયાં એમને દાન દેવા માટેની નિરસ અડદના બાકળા જેવી આ ભેજન સામગ્રી !”
એમ વિચારી ચંદનાએ બેડીના બંધનમાં પડેલ એક પગ બારણાની ડાર મૂક્યો, બીજો પગ અંદર જ રહ્યો : હર્ષ પામેલ ચંદનાએ પ્રભુને આકળાનું દાન દેવા હાથ લંબાવ્યા પણ એની આંખમાં અર્થ ન હોવાથી પ્રમુને પિતાને અભિગ્રડ અપૂર્ણ જણાવાથી પાછા ફર્યા, એટલે ચંદના અઘાત પામી ધ્રુસકે ધ્રુસકે રડી પડી.
ચંદનાની આંખમાં અશ્રની ધારા જેઈ અને હવે પોતાના અભિગ્રડની પૂર્ણતા જોઈ ભગવંતે પોતાનું કરપાત્ર પ્રસાર્યું. ચંદનાએ ભાવથી બકુળા પ્રભુના હાથમાં અર્પણ કર્યા.
એક અદ્ભુત અને આશ્ચર્ધારક સુપાત્રદાનને વિરલ પ્રસંગ ચંદનાના મહાપુણ્યગે ઉપસ્થિત થયેઃ પાંચ દિવ્ય પ્રગટ થયાં.
