________________
શ્રમણ ભગવાન શ્રી મહાવીર જીવન-દર્શીન પછી અવધિજ્ઞાનના ઉપયોગથી ઈન્દ્રે જોયું : “ અરે ! આ આ તો ભગવતના ચરણસ્પર્શીથી જ મેરુ કંપાયમાન થયા છે !” ઈન્દ્રના મનના સંશય દૂર થયા અને કેપ શાંત પડયો. પેાતાની જ કુબુદ્ધિની નિંદા કરતાં, ઈન્દ્ર પ્રભુ પાસે ક્ષમા માંગી.
ત્યારપછી સહુ દેવાએ સાથે મળી ભારે આડંબરપૂર્વક સ્નાત્રમહેાત્સવ સ`પૂર્ણ ઉદ્ઘાસથી ઉજજ્યેા. ધૂપ, આરતી, મંગળ દીવા કરી ભક્તિમાં લીન ખની, નૃત્ય કરી પ્રભુની સ્તુતિ કરી :
૯૨
“ હે પ્રભુ ! આપ ત્રણેય જગતમાં પૂજનીય છે. ભવરુપી કુવામાં પડેલાં પ્રાણીઓ માટે આધારરુપ છે. શરણાગત માટે વજ્રના પિંજર સમાન છે. મિથ્યાત્વરુપી અધકારને દૂર કરવા સૂર્ય સમાન છે. અમે અવિરતિપરાયણ હોવા છતાં આપની ભક્તિ વડે ખરેખર અમારા આત્માને મા પુણ્યશાળી માનીએ છીએ. હે જિનેન્દ્ર ! તમારા ચરણની સેવાથી જે કંઈ ફળ મળતુ' હાય, તેથી સદાકાળ અમે આવા મડ઼ેત્સવા કરતા જ રહીએ !
""
ત્યારપછી સૌધર્મેન્દ્રે જિનજન્મભવનમાં આવીને પ્રભુને ત્રિશલા માતા પાસે મૂકી, અવસ્થાપિની નિદ્રા તથા રૂપક 'ડુરી, સ` વિધિ સાચવી, જા...ભકદેવા દ્વારા રત્નવૃષ્ટિ કરાવી પ્રભુને. પ્રણામ કરી પેાતાના સ્થાને ગયા.
પ્રભાત થતાં ત્રિશલા માતા જાગ્યા. ખાળપ્રભુને જેઈ આનદ પામ્યા. દાસીએએ તે એકદમ દોડી જઈ સિદ્ધાર્થ મહારાજા પાસે પહેાંચીને પુત્રજન્મની વધાઈ આપી. આશ્ચર્યજનક જન્મમહોત્સવને સ વૃત્તાંત કહી સ'ભળાવ્યેા. મહારાજે દાસીનું દાસત્વ ટાળી, સાત પેઢી પ ́ત ખૂટે નહિ એટલા રત્નનુ દાન આપી રાજી કરી.
નગરમાં પુત્રજન્મને મહેાત્સવ ઉજવવા મહારાજે સેવકને આજ્ઞા કરી., કેદીઓને 'ધનમુક્ત કર્યાં, નગરમાં તેરણા તથા ધાએ અંધાવ્યાં. વાતાવરણ સંગીતના સૂરો વડે ભરાઈ ગયું. નૃત્ય રાસમાં લીન બનેલા નગરજનાના હ` ત્યારે તે એમના હૈયામાં સમાતે જ
