________________
[૨૨]
ત્રિભુવનપ્રકાશ મહાવીરદેવ
જડરાગના વિનાશની ઉપાસના! સર્વસંગત્યાગની આરાધના ! બસ ! મા, મા !
સમય ઝપાટાબંધ જાય છે. દેવાત્માના આન તા અંતરના સાગરે હિલાળે ચડયો છે! હવે નજરકેદમાંથી મુક્તિ પામવાની ! હવે જીવ જીવને ચાહવાનું સ્થાન મળવાનુ ! હવે મલેકમાં જઈ ને સર્વાંવિતિ ધના સમભાવના અનન્ય સુખાની અનુભૂતિ માણવાની ! કૈવલ્યનો પ્રકાશ પામીને સૌંસારસાગરમાં એક નાવડું તરતું મૂકવાનું! ‘શાસન’એનું નામ ! ડૂબતાં ડૂબતાં જે કાઈ એને પકડે એ સંસારસાગરના પાર પામે જ પામે.
ખસ, ખસ. હવે તા સિવ જીવ કરું શાસન રસીના નાદ જોરમાં ગજાવુ. અંતરમાં ! ઘટઘટમાં ! અને એ અતિમ દિવસ આવી ગયા !
એક સમયમાં, કશી વેદના વિના દેવાત્મા દૈવી દેહમાંથી નાસી છૂટયો! પોલીસના હાથમાંથી છટકેલા ધાડપાડુની જેમ!
પ્રકૃતિ આન'વિભાર બની ગઈ ! વિશ્વદ્ધારક વાટમૂર્તિ ને મર્ત્ય લાકમાં સન્માનવા એણે ચૌદે રાજલાકમાં પ્રકાશનાં કિરણેા છેડી મૂક્યાં. નારકો પણ અપૂર્વ સુખની અનુભૂતિમાં એક ક્ષણ ગરકાવ અની ગયા !
રાજ મારી શ્રદ્ધા નમતી જાય છે કે સવ સાાની સાધનાના પ્રારભિક એકમ (fuudamental unit) અને મધ્યવતી બળ (central point) આ કરુણા જ છે, અને આપણે જે માનસિક ત્રાસના વાતાવરણમાં જીવી રહ્યા છીએ, તેમાંથી છૂટવાના ઉપાય પણ એ કરુણા જ છે.
