________________
દામહી જમાલિ
[૨૯]
વિશુદ્ધભાવથી કરાતા ધ, દુર્ભાગ્યે તૂટી પણ પડે તેા ય તે ફૂટી ગયેલા સોનાના ઘડા જેવા છે; જેનું મૂલ્ય પૂરેપૂરું ઉપજવાનું છે. અસ્તુ.
જમાલિ મુનિ અગિયાર અંગના પાડી થયા; ઘાર તપસ્વી થયા. તેમને એક હજાર ક્ષત્રિય મુનિઓના આચાય તરીકે સ્થાપિત કરવામાં આવ્યા.
પણ પરમ—દુર્ભાગ્યની એક પળ જમાલિ મુનિના જીવનમાં આવી ગઈ. શારીરિક અસ્વસ્થતા અને મિથ્યાત્વ માહનીયકમ ના પ્રબળ ઉદય–એ ભેગા થયા અને જમાલિ મુનિએ એક વિષયમાં શાસ્ત્રવિરુદ્ધ પ્રરૂપણા કરી નાંખી. એટલું જ નહિ; પરંતુ ત્યાં સુધી તેમણે પ્રલાપ કર્યો કે આ બાબતમાં તે પેાતાને સ॰જ્ઞ કહેવડાવતા મહાવીર પણ ભૂલ્યા છે.’
આ સાંભળીને તેમના સ્થાવિર શિષ્યા એચેન બની ગયા. ‘ત્રિલેાકગુરુ ભૂલ્યા છે' એવું કહેનાર જમાલિ મુનિ ઉપર પોતાના ગુરુ હાવા છતાં તેમને અસદ્ભાવ થયા. તેમ છતાં તેમને અનેક યુક્તિઓથી સમજાવવાના તેમણે પ્રયત્ન કર્યાં. એટલે સુધી તેમણે જમાલિ મુનિને કહ્યું કે, જો જગદ્ગુરુ પણ આવી ભૂલ કરવાના સ્વભાવવાળા હાય તા તમે તેમની પાસે દીક્ષા લઈ ને તેમના શિષ્ય કેમ થયા ? ખેર....હવે આ ઉત્સૂત્ર ભાષણનું પ્રાયશ્ચિત્ત કરી લે અને શુદ્ધ થઈ જાએ. અન્યથા એકાદ પણ વચનની અશ્રદ્ધા એ મિથ્યાત્વના ઉદયની સૂચક મની જ રહેશે.’
પણ જમાલિ મુનિ હઠે ચડયા હતા. તેમણે પોતાને કુ-મત ન ત્યાગ્યા. તેનું પરિણામ એ આવ્યુ કે તે જ દિવસે તેમના અનેક શિષ્યા તેમને ત્યાગીને ત્રિàાકગુરુ પરમાત્મા પાસે ચાલી ચાલી પ્રિયદર્શીના સાધ્વીની એક બાજુએ સંસારીપણાના પિતાજી પરમાત્મા હતા, ખીજી બાજુએ પતિ જમાલિ મુનિ હતા. દુર્ભાગ્યવશાત, મોહવશાત્ અને પૂર્વભવીય સ્નેહવશાત્ તેણીએ પિતાજીના
ત્રિ. મ.-૧૪
