________________
[૧૪]
ત્રિભુવનપ્રકાશ મહારવીદેવ ફરીથી જ્યારે મુનિ ઉપર રથ ચલાવશે અને મુનિને ધરતી ઉપર પાડી દેશે ત્યારે તે મુનિ તેની ઉપર તેલેક્ષા છોડી દેશે. આથી ક્ષણમાં જ તે બળીને ખાખ થઈ જશે.
સુમંગલ મુનિ તે કર્મની આલેચના કરીને વિશુદ્ધ ચારિત્રના પ્રભાવે સર્વાર્થસિદ્ધ નામના વિમાનમાં જશે. પણ ગોશાલકને આત્મા મહાદુઃખમય ની ભયાનક પરંપરામાં પ્રવેશ કરશે.
તેજેશ્યાથી બળીને તે સાતમી નરકે જશે. પછી ક્રમશ: સાતે ય નરકમાં બે બે વાર; ત્યાર બાદ તિર્યંચની જાતિઓમાં વારંવાર ઉત્પન્ન થશે. દરેક ભવમાં શસ્ત્રથી અથવા અગ્નિથી તે મૃત્યુ પામતે જશે.”
એ વખતે આશ્ચર્યમુગ્ધ બનીને સાંભળો અન્ય બેલી ઊડ્યો, કેવી કર્મરાજાની કમાલ છે કે ગોશાલકના અને વિમલવાહનના ભવમાં એ આત્માએ બીજાના ઘાત માટે અગ્નિને અને શસ્ત્રને (રથરૂપી શસ્ત્રને) ઉપયોગ કર્યો, તે આગામી ભમાં એ જ બે વસ્તુથી એ પિતે હણાવા લાગે!
આપણે જે બીજા ઉપર આચરીએ તે આપણી ઉપર જ બૂમરેંગની જેમ પાછું આવે એ સત્ય ગુરુજી! આમાંથી ફલિત થયું છે એમ ન કહેવાય? - સંજયે કહ્યું, “હા, વત્સ અય! એમ જરૂર કહી શકાય. હવે તને ગોશાલકનાં આત્માની આગળની ભવપરંપરા કહું.
અનંતકાળ સુધી પૃથ્વીકાય આદિ જેના ભેદમાં જન્મ લઈને છેવટે એક વાર રાજગૃહ નગરની બહાર વેશ્યા થશે. ત્યાં તેને કેઈ કામાંધ પુરુષ તેનું દેહસુખ મેળવ્યા બાદ તેનાં આભૂષણોને કબજે લેવાના લોભે તેને મારી નાખશે.
પુનઃ તે આત્મા તે જ નગરમાં વેશ્યા થશે. ત્યાર બાદ વિપ્રકન્યા તરીકે જન્મ લેશે. ત્યાર બાદ મનુષ્ય થઈને વિરાધનાભરપૂર જીવન જીવતે સાધુ થશે અને દેવગતિ પામશે. એમ કરતાં છેવટે એક વાર મનુષ્યભવમાં નિરતિચાર સાધુપણું પાળીને સાત
