________________
૩૯ નાગસેન શેઠને ત્યાં પ્રભુએ કરેલું પારણું
ચંડ કૌશિકને તારી પ્રભુ ત્યાંથી ઉત્તરવાચાલ ગામ આવ્યા. પક્ષેપવાસના પારણના માટે ગામમાં ગોચરીએ ફરતા, તે ગામના નાગસેન નામના ગૃહસ્થને ઘેર પધાર્યા. તે દિવસે જ શેઠને પુત્ર પુષ્કળ ધનની પ્રાપ્તિ કરી ઘેર આવ્યું હતું. તેના આનંદોત્સવ નિમિત્તે સગાસંબંધીઓ અને જ્ઞાતિબંધુઓ જમણ જમી રહ્યા હતા. તે સમયે ગુણ નિધાન એવા પ્રભુને પિતાને ત્યાં પધારતા જોયા. પ્રભુને જોતાં જ હર્ષિત થયેલ નાગસેન શેઠ જાતે ઊભા થયા અને પ્રેમપૂર્વક ક્ષીર ભજનથી પ્રભુને પારણું કરાવતા બેલ્યા કે, “અમારા આજે ધન્ય ભાગ્ય કે આપ જેવા દેવાર્થે મારા ગૃહે પધારી અનુપમ લાભ આપે છે. હે પ્રભુ ! આ જગતમાં માણસને રાજ્ય, ધનસંપત્તિ, પુત્ર, પરિવાર વગેરે બધું મળી રહે છે, પણ આપ જેવા દેવાર્ય મહાનાના દર્શન દુર્લભ હોય છે.”
આ દાનના સમયે “અહદાન અહાદાન” એ ગગનભેદી શબ્દ ધ્વનિ સંભળાયે. રાજાઓએ કરેલે પ્રભુને સત્કાર
ઉત્તરવા ચાલથી પ્રભુ વેતામ્બી તરફ ચાલ્યા. ત્યાંના પ્રદેશી રાજાએ પ્રભુને ભાવભીનો સત્કાર કર્યો. તે રાજવી શુદ્ધ શ્રાવક બન્યો હતો. ત્યાંથી પ્રભુ સુરભિપુર વિહાર કરી રહ્યા હતા. ત્યાં માર્ગમાં પ્રદેશ રાજાને ભેટવા જતા પાંચ તૈયક રાજાઓએ પણ પ્રભુને સત્કાર કર્યો.
સુરભિપુર અને રાજગૃહના વચમાં ગંગાનદી વહેતી હતી. તેમજ વિહાર માટે અન્ય માર્ગ ન હોવાથી ભગવાન નાવમાં બેઠા. બીજા પણ અનેક મુસાફરો નાવમાં બેઠા હતા. ખેલ નામને એક નિમિત્તિએ પણ આ નાવમાં હતું. નાવ આગળ ચાલતાં જ ડાબી બાજુથી ઘુવડને ભયંકર ધ્વનિ થયું. આ સાંભળી ખેલ નિમિ
