________________
પ્રભુનું બીજું માસું
મેરાક ગામમાં પ્રભુનું પધારવું અને અચ્છેદક નિમિત્તિયાનું વૃત્તાંત
અસ્થિક ગામથી વિહાર કરી પ્રભુ વાચાલ સનિષ તરફ ગયા. માર્ગમાં મેરાક ગામની સીમમાં આવી એક ઝાડીવાળા ઉદ્યાનમાં પ્રતિમા સ્વરૂપે તેઓ રહ્યા. ત્યાં પ્રભુને મહિમા વધારવા માટે સિદ્ધાર્થ વ્યંતર પ્રતિમાધ્યાને રહેલા પ્રભુના શરીરમાં પેસીને લેકે આગળ ભૂત, ભવિષ્ય અને વર્તમાન એ ત્રણે કાલની વાત કહેવા લાગે. તેણે કહેલા નિમિત્ત પ્રમાણે દરેક વાત સાચી પડવાથી ગામમાં પ્રભુને મહિમા વધે. તે ગામમાં અચ્છેદક નામે એક તિષી રહેતે હતો. પ્રભુને મહિમા વધતે જોઈ તેને ઈર્ષા આવી. તેથી પ્રભુના મુખ દ્વારા બોલાતી સિદ્ધાર્થની વાણીને જૂઠી પાડવા તે સત્વર લેકે સાથે ત્યાં આવ્યો. પછી તે અચ્છદકે બે હાથની આંગળીમાં ઘાસનું એક તરણું બને બાજુથી પકડીને પ્રશ્ન કર્યો કે, “કહે આ તરણું મારાથી છેદાશે કે નહિ ?” તેના મનમાં એમ હતું કે આ દેવાર્ય જે તરણું છેદાવાનું કહેશે તે નહીં છેલ્લું અને નહિ છેદાવાનું કહેશે તે છેદી નાખીશ, તેથી તેમની વાણુ લોકમાં જૂઠી પડશે. પ્રભુના શરીરમાં સંકેમેલા સિદ્ધાર્થે કહ્યું કે, “એ તરણું છેદાશે નહિં. આ વચન સાંભળી અચ્છેદક આંગળીથી તે તરણું છેદવા તત્પર થયે. હવે આ વખતે ઈપોતાની સભામાં બેઠા બેઠા વિચાર્યું કે “હમણાં પ્રભુ ક્યાં વિચરતા હશે ? ” ઉપગ મૂકી જોયું તે પ્રભુને મારા ગામના ઉદ્યાનમાં જોયા, અને અચ્છદકની આવી ચેષ્ટા જોઈ ઈન્ડે વિચાર્યું કે “પ્રભુના મુખથી નીકળેલી વાણું અસત્ય ન થાઓ.” એમ વિચારી તેણે તુરત વાવડે અચ્છદકની દશે આંગળીઓ કાપી નાખી. તેથી તૃણ છેદયું નહિ. પિતાનું કહેલું જૂ ડું પાડવા તરકટ રચીને આવેલા
