________________
સહાયક તરીકે રહેવા ઈચ્છતા ઈન્દ્રને પ્રભુએ કરેલે નિષેધ
ઈન્દ્રની પ્રાર્થનાના ઉત્તરમાં ભગવતે કહ્યું, “હે દેવેન્દ્ર! આ પ્રમાણે ભૂતકાળમાં કદી થયું નથી અને ભવિષ્યમાં થશે નહિ. તીર્થ કરે, દેવેન્દ્ર, સુરેન્દ્ર અથવા બીજા કેઈની સહાયથી કદાપિ કેવળજ્ઞાન પ્રાપ્ત કરતા નથી. પરંતુ પિતાના ઉદ્યમ, બળ અને પુરુષાર્થથી. કર્મો ખપાવી, ઉપસર્ગો સહન કરી, કેવળ જ્ઞાન પામીને, સિદ્ધગતિ પ્રાપ્ત કરે છે અને કરશે. બધાં જ સિદ્ધાત્માએ પોતાના કર્મો પિતે જ ભગવે છે. ઉપસર્ગો ઘણા જ વિષમ છે અને તે શાન્તિથી કર્મનિર્જરાર્થે ભેગવવાના છે, એમ સમજીને જ મેં સંયમ લીધે. છે.” આટલે પ્રત્યુત્તર આપી પ્રભુ શાન્ત થયા.
પ્રભુના આવા વચન સાંભળી ઈન્દ્રને પ્રભુ સાથે રહેવાને વિચાર બંધ રાખવું પડે, અને પ્રભુને મરણાંત ઉપસર્ગ થાય તે. તે અટકાવવા સિદ્ધાર્થ વ્યંતરને પ્રભુ પાસે મૂકી ઈન્દ્ર સ્વસ્થાન ગયે.
બીજે દિવસે પ્રભુએ કુમાર ગામથી વિહાર કરી કે લાગ સમીપ ગયા અને બહુલ બ્રાહ્મણને ત્યાં પહેલું પારણું કર્યું. તે વખતે (૧) વસ્ત્રની વૃષ્ટિ (૨) સુગંધી જલ અને પુષ્પની વૃષ્ટિ (૩) દેવ દુંદુભિઓના નાદ (૪) “અહો દાનમ, અહ દાનમ્ ” એ પ્રમાણે આકાશમાં દેએ કરેલી ઉલ્લેષણ અને (૫) વસુધારા એટલે સાડાબાર કરેડ સૌનેયાની વૃષ્ટિ એ પાંચ દિવ્ય પ્રગટ થયા.
કલાગ સન્નિવેશથી વિહાર કરી પ્રભુ મેરાક સન્નિવેશ આવ્યા. ગામની બહાર તાપસને આશ્રમ હતે. આશ્રમને કુલપતિ રાજા સિદ્ધાર્થને મિત્ર હતું. વીર પ્રભુના પરિચયમાં પણ તે આવ્યું હતું. પ્રભુને દેખતાં જ વંદન કરી આશ્રમમાં રહેવા આગ્રહભરી વિજ્ઞપ્તિ કરી
