________________
દેડ, પણ સુરંગ સાંકડી અને વચ્ચે અંગરક્ષકેના રથે પડેલા. હોવાથી તે રોકાઈ પડશે. શ્રેણિક તેટલીવારમાં તે ક્યાંય દૂર નીકળી ગયે. વીરંગક પાછો આવ્યો. તેણે ચટક રાજાને બત્રીસ રથિને માર્યાની અને શ્રેણિક નાસી ગયાની વાત કરી, ચેટક ખેદ પામે. સુષ્ઠાને વિરકત ભાવના જાગી. કેટલાક સમય બાદ ચંદન બાળા પાસે જઈ તેણે દીક્ષા લીધી.
દૂર ગયા બાદ રાજા શ્રેણિક, સુચેષ્ઠા ! સુચેષ્ઠા ! કહી બેલાવવા માંડશે. ત્યારે ચેલ્લાએ કહ્યું, “રાજન ! સુષ્ઠાની બહેન ચિલ્લણું છું. સુષ્ઠાતે રત્ન લેવા જતાં રહી ગઈ છે. શરૂઆતમાં સુચેષ્ઠા નહિ મળવાથી રાજા ખેદ પામે, પણ ચલ્લણનું રૂપ અને લાવણ્ય જોતાં તેને લાગ્યું કે તેનો પ્રયાસ નિષ્ફળ નથી ગયે. શ્રેણિક ચેલણને ગાંધર્વ વિવાહથી પર. કુશંકાથી અંત:પુર બાળવાની શ્રેણિકની આજ્ઞા ને અભયકુમાર અમલ કરતો નથી.
એક વખત મધ્ય રાત્રિએ ઉંઘમાં ઝબકી ચેલ્લા બેલી, અત્યારે તેને કેમ હશે ?” શ્રેણિકને ચેલણાના આ શબ્દ સાંભળી તેના શિયળ ઉપર શંકા આવી. મનમાં આ રોષ રાખી સવારે. અભયકુમારને બેલાવી કહ્યું, “મારા અંતઃપુરમાં બગાડ પડે છે. હું બહાર જાઉં કે તુરત તું સમગ્ર અંતઃપુર સળગાવી દેજે.” શ્રેણિક ભગવાનની દેશના સાંભળવા ગયે. દેશના બાદ તેણે ભગવંતને પૂછયું, ભગવાન” ચેલણ સતી છે કે અસતી? અને સતી છે તે ઉંઘમાં તે “તેને કેમ હશે એ કેમ બેલી? ભગવાને કહ્યું, “ચેલણા સતી. શિરોમણિ છે. તમે બનેએ ગઈ કાલે ખુલ્લા શરીરે કાત્સર્ગ સ્થિત મુનિને વાંધ્યા હતા. તે મુનિનું તાઢમાં શું થતું હશે તે ભક્તિથી ચલ્લણએ કહ્યું કે તેને કેમ હશે શ્રેણિક પર્ષદામાંથી ઊઠ અને નગરમાં આવતાં અભયકુમારને પૂછયું, “તે અંત પુરા બન્યું કે કેમ?” તેણે જવાબ આપે, “આપની આજ્ઞા પ્રમાણ કરી. છે.” શ્રેણિક મૂછ ખાઈ જમીન ઉપર પડયે અને બલ્ય, “અવિ
