________________
?
થયો,
એવા વખતે પુત્રના મોહમાં ફસેલાઓને કેટલું દુ:ખ થાય પણ ઉડાઉ નીકળ્યો તો ? દુરાચારથી આબરૂને બટ્ટો લગાડનારો નિવડ્યો તો ?
સભા : દુ:ખ થાય.
પૂજ્યશ્રી : એ દુ:ખ કોણે ઉભુ કર્યું ?
સભા : બધા કાંઈ એવા નિવડે છે ?
પુત્ર
:
પૂજ્યશ્રી : પણ કોઈ એવા નિવડતા જ નથી, એમ તો તમે કહી શકો એમ નથી ને ? વિવેકી અને સદાચારી પણ પુત્ર માંદો ન જ થાય, એવું થોડું જ છે ? મરે નહિ, એવું થોડું જ છે ? એ વધારે જીવે તો બાપને વહેલા જવું પડે, એ તો ચોક્ક્સ છે ને ? એટલે પુત્રપ્રાપ્તિમાં કલ્પેલું સુખ કેવું ? વિનાશી કે અવિનાશી ?
સભા: વિનાશી
છે.
પૂજ્યશ્રી ઃ છતા પુત્ર પ્રાપ્તિ માટેની ઇચ્છા કેટલી ? સભા : પુત્ર પ્રાપ્તિ વિના વંશ ટકે નહિ ને ?
પૂજ્યશ્રી : ધારો કે, વંશ ન ટકે, તો પણ તેમાં નુક્સાન શું ?
વંશ ટકાવવો, એ સુખનું કારણ છે ? મર્યા પછી કેટલાક જોવા આવ્યા કે, ‘મારો વંશ ટક્યો છે કે નહિ ?' આ સંસારમાં કેટલા વંશો નામશેષ થઈ ગયા ? આ દુનિયામાં જેના નામની પણ કોઈને ખબર નથી, એવા કેટલા વંશો નાશ પામ્યા ? વંશને ટકાવીને શું તમારે તમારા પાપનું કારખાનું ચાલુ રાખીને મરવું છે ? ઉપકારીઓ તો ફરમાવે છે કે, જીવતા ત્યાગ ન થયો, તો છેવટે મરતી વેળાએ તો જરૂર સઘળું વોસરાવી દેવું. મરતી વેળાએ તો આ શરીરને પણ વોસરાવી દેવું જોઈએ, કે જેથી પાછળની કોઈપણ કાર્યવાહી સાથે આત્માનો સંબંધ રહે નહિ.
પુત્ર થાય એટલે બાપની દુર્ગતિ ન રોકાય ? સભા : પુત્ર ન હોય તો દુર્ગતિ થાય એમ પણ માનવામાં આવે
પૂજ્યશ્રી : એ માન્યતા મિથ્યાદ્દષ્ટિઓની છે, જેમને વસ્તુ સ્વરૂપનો ખ્યાલ નથી. પુત્ર જ જો દુર્ગતિએ જતાં રોકી શકતો હોય, તો
...સીતાદેવીને સ્વઘ્ન અને અનિષ્ટ નિવારણનો ઉપાય..........
૧૧૩
ইচ্ছে উতছেন
Dv.
» »
