________________
૫૪
n-c)
*T}ec 2000)G
કુપ્રચારોથી સાવધ રહો સંયમધર્મ પ્રત્યે હૃદયનો પૂજ્યભાવ-આદરભાવ નથી, માટે જ ‘સાધુઓના ઉપર અમે ઉપકાર કરીએ છીએ.’ એવી ભાવના આવે છે.
સભાઃ પણ એવા થોડા છે.
પૂજ્યશ્રી : થોડામાંથી જ ઘણા થાય ને ? આપણો ઇરાદો તો એ છે કે થોડા પણ એવા ન રહે. એય ભક્તિનો હેતુ સમજે, વિરાધનાથી બચે અને આરાધક બને એમ આપણે તો ઇચ્છીએ છીએ. ‘ભક્તિ આત્મસેવા માટે જ છે’ એમ સમજીને અજ્ઞાનાદિના યોગે ઉંધી માન્યતાથી નાહકની વિરાધનામાં જેઓ ડૂબતા હોય તે ન ડૂબે અને આરાધનાથી તરે એમ તો દરેક ધર્મી ઇચ્છે જ અને સાચા ધર્મીઓ એમ
જ
જ ઇચ્છે; આમ છતાંપણ જેઓ ઇરાદાપૂર્વક આ જાતનો કુપ્રચાર કરે છે તેઓને સ્વપરના હિતની ખાતર ઓળખી લેવાની પણ ખાસ જરૂર છે.
આજે એવાઓ પણ આ સમાજમાં પાક્યા છે કે જેઓ આખા શાસનના ક્રમને ફેરવવા માંગે છે. સર્વત્ર પોતાનું આધિપત્ય ઇચ્છે છે. સંયમ ધર્મની ભાવનાઓને નાબૂદ કરી અર્થ-કામની ભાવનાઓને પોષણ મળે તેવું વાતાવરણ એમને સર્જવું છે. એ ધ્યેયનું આ તો પગથીયું છે. ભગવાનને આપણે પૂજીએ છીએ અને સાધુઓને આપણે આહારપાણી વગેરે આપીએ છીએ, એટલે ‘આપણે છીએ તો દેવ પૂજાય છે અને સાધુઓને અન્નપાનાદિ મળે છે' આમ કહીને તેઓ દેવગુરુના ઉપકારક હોવાની ઝેરી ભાવનાનો પ્રચાર કરી રહ્યા છે.
જ્યાં ‘અમે દેવ-ગુરુના ઉપકારક છીએ' એવી ભાવના આવી એટલે ભક્તિ ગઈ જ સમજો. પછી સંયમધર્મ કરતાં ગૃહસ્થધર્મની પ્રધાનતા લાગે અને સાધુઓને આજ્ઞામાં રાખવાની વૃત્તિ સહેજે ઉત્પન્ન થાય. આમ શાસનનો ક્રમ ફરે કે નહિ ? તેવા માટે તો ફર્યો જ સમજો. વળી ધર્મ કરતાં અર્થ-કામની સામગ્રીની પ્રધાનતા મનાય, એટલે અર્થકામની લાલસાયે વધે; માટે એવા પાપાત્માઓથી સાવધ બનો એ પણ અકલ્યાણથી બચવા માટે જરૂરી છે.
પ્રવચનદાન અને શ્રવણ અનુપમ આરાધના ક્યારે ? સારા પ્રસંગને કે ખોટા પ્રસંગને જેમ-જેમ ખીલવો તેમ તેમ નવું નવું નીકળ્યા કરે પણ બુદ્ધિ ઠેકાણે હોવી જોઈએ. જેની બુદ્ધિ
