________________
ચોટ્ટાઓ પણ એવું સ્થાન ઘણીવાર પસંદ કરે છે. રમણ સુઈ તો ગયો, પણ આજે આ સ્થાનમાં તેનું મૃત્યુ થવાનું છે.
મૃત્યુ ક્યારે અને ક્યાં થશે એની ખબર જ્ઞાનીઓને પડે, આપણને નહિ. આપણે તો એવું જીવન જીવવું કે જેથી કોઈપણ
સ્થાને અને કોઈપણ પળે મૃત્યુ થાય, તોય ચિંતા ન રહે ! મૃત્યુથી ડર્યો મૃત્યુ નહિ આવે એમ નહિ બને ! મૃત્યુ થવાનું એ નિશ્ચિત વાત છે અને ક્યારે થવાનું તે આપણે જાણતા નથી, તો મૃત્યુ માટે સદા તૈયાર રહેવું એ જ ડહાપણને ?
સભા: હાજી.
પૂજયશ્રી : તો પછી મૃત્યુ માટે તૈયાર રહેનારાનું જીવન કેવું હોવું જોઈએ ? આ જીવન દ્વારા સાધવા યોગ્ય સાધવામાં જે મશગુલ હોય, તે જ મૃત્યુ માટેની તૈયારીવાળો છે એમ ગણાય; કારણકે મૃત્યુ ગમે ત્યાં અને ગમે ત્યારે આવે તો પણ એને મૂંઝવણ ન થાય !
રમણ ઉંઘી ગયા બાદ, તેના જ મોટાભાઈ વિનોદની શાખા નામની પત્ની ત્યાં આવી પહોંચી.
સભા: ત્યાં કેમ આવી ?
પૂજયશ્રી શાખાને દત્ત નામના એક બ્રાહ્મણની સાથે સંબંધ હતો અને તેથી આજે રાતના યક્ષમંદિરમાં મળવું એવો તેણે સંકેત કર્યો હતો. એ સંકેત મુજબ યક્ષમંદિરે આવવાને શાખા નીકળી, ત્યારે વિનોદ પણ તેની પૂંઠે ચાલ્યો. વિનોદને વહેમ પડી ગયો છે અને તેથી તેનાં પાપને પકડવા તે તત્પર બન્યો છે. શાખાની પાછળ તેનો પતિ વિનોદ ખજ્ઞ સહિત યક્ષના મંદિરમાં આવ્યો, પણ શાખાને તેની ખબર નથી. શાખા એટલી બધી કામાધીન બની ગઈ છે કે અત્યારે તેને બીજું જોવાની કે જાણવાની દરકાર નથી. કામાજોની દશા આવી બને તેમાં નવાઈ પામવા જેવું નથી. અહીં પણ બને છે એવું કે કોઇપણ કારણસર, પેલો દત્ત નામનો બ્રાહ્મણ, કે જેની સાથે શાખાએ સંકેત કરેલો છે, તે આવ્યો નથી; અહીં તો પેલો રમણ સૂતેલો ૩૦૯
શ્રી ભરતજી અને ભવનાલંદાર હાથ...૧૨
