________________
૨૩૨
h-)c)
)*
શિયાળ અયોધ્ય
શ્રી જૈનશાસને સદા - સર્વદા કલ્યાણની સાચી
કામવાને આવકારી છે જીવો એકાંતે અપ્રમત્ત બનીને યથાખ્યાત ચારિત્રનું પાલન કરનારા બનશે, તે પછી જ સિદ્ધિસ્થાનને પામી શકશે; એવું જાણનારા જ્ઞાનીઓએ પણ પ્રમાદવાળું સંયમ બતાવ્યું કે નહિ ? પ્રમાદવાળી પણ વિરતિવાળી દશા સર્વથી નહિ તો અમુક અંશથીય કેમ પમાય, એ બતાવ્યું કે નહિ ? વિરતિથી આચરણા ન થાય તો પણ ચાર પ્રકારની સણા આદિ દ્વારા કલ્યાણ કેમ સધાય, એમ બતાવ્યું કે નહિ ? કેમ? કારણ એજ કે, એ ન બતાવાય તો તેવા ઘણા જીવો
લ્યાણથી વંચિત રહી જાય. કલ્યાણની સાચી કામના જેનાં અંતરમાં પ્રગટી હોય, એવા એક પણ જીવને કલ્યાણની સાધનાથી વંચિત રાખનાર શ્રી જૈનશાસન નથી. કલ્યાણની સાચી કામનાને શ્રી જૈનશાસને સદા - સર્વદા આવકારી છે. કોઈનામાં કલ્યાણની સાચી કામના પ્રગટેલી જોવામાં આવે, તો શ્રી જેનશાસનને પામેલો આત્મા ખુશ થયા વિના રહે નહિ એને એમ થઈ જાય છે, પરમભાગ્યવાન્ !' કલ્યાણની સાચી કામનાનો પણ આ મહિમા ! કલ્યાણની સાચી કામના પણ અલ્પસંસારી આત્માઓમાં જ પ્રગટે છે આથી જેના જેના અંતરમાં કલ્યાણની સાચી કામના પ્રગટી હોય, તે સઘળાય આત્માઓ પોતાને પ્રાપ્ત થયેલી શક્તિ સામગ્રી લાયકાત આદિ મુજબ આરાધના કરી શકે, એ માટે જૈનશાસને મોક્ષમાર્ગની આરાધના માટે ભિન્નભિન્ન વિધાનો યોજ્યાં છે. વિધાનો જુદા જુદા હોવા છતાં પણ ધ્યેય અને માર્ગ એક જ છે એ ભૂલવાનું નથી. ફરક માર્ગની ગતિમાં પડે છે. એક કલાકમાં કોઈ પાંચ માઇલ જાય, કોઈ ત્રણ માઈલ જાય, કોઈ એક માઇલ જાય અને કોઈ એક ફર્લાગ જ જાય પણ સૌનો માર્ગ એક અને સૌનું ધ્યેય પણ એક આટલી વાત જ્ઞાનીઓએ ચોક્કસ રાખી છે. ધ્યેયને ભૂલનારો કે માર્ગને છોડનારો તો ગમે તેવો વિરાધક બને, પણ એમાં જ્ઞાનીઓની ભૂલ ન જ ગણાય.
