________________
૨૨૮ આ શાસનમાં છે જ નહિ. આજ્ઞા કરનારની જવાબદારી ઘણી વધારે છે
અને એથી જ અનંતજ્ઞાનીઓએ આજ્ઞા કરવાની સત્તા જેના તેના હાથમાં નહિ મૂકતાં, મહાયોગ્યતાને મેળવી ચૂકેલા મહાત્માઓને સોંપી છે. આજ્ઞા કરનારે સામા આત્માની લાયકાત, સ્થિતિ, ભાવના, મનોદશા વગેરેનો બહુ વિચાર કરવાનો હોય છે. આજ્ઞા કરનારે અવસર પણ જોવો જોઇએ. અમુક અવસરે કરેલી આજ્ઞા સહેજે સ્વીકારાઈ જાય છે અને એની એ જ આજ્ઞા એજ વ્યક્તિને કસમયે
nares 200e))Gc
કરી હોય, તો તેની પ્રાય: અવગણના થઇ જાય છે. મોટા થવું એ વધારે જોખમમાં મૂકાવા જેવું છે. મોટા બનેલા અનેકોના તારક બનવાનો પરમ લાભ પામી શકે, પણ મોટાપણું કેળવાયું હોય તો; વધારે જોખમનું કાર્ય પાર પાડવાનું કૌવત કેળવ્યું હોય તો, એ લાયકાત વિના મોટા બને તે અનેકોના તારક બનવાને બદલે અનેકોના ડૂબાવનારા ન બને તો સારૂં! આ સમજાઇ જાય તો મોટા બનવાની લાલસા નીકળી જાય અને મોટાઇ કેળવવાને માટે ઉદ્યમશીલ બનાય, આજે મોટેભાગે દશા એ છે કે મોટા બનવાની લાલસા લગભગ ઘર કરી બેઠી છે અને મોટાઇ કેળવવાની લાયકાત કેળવવાની વાત જાણે શાસ્ત્રમાં કહી જ ન હોય, એ પ્રકારે વર્તાય છે. આ દશા કોઇપણ રીતે હિતાવહ નથી. વસ્તુત: આત્મા મોટાઇનો અર્થી નહિ હોવો જોઇએ, યોગ્યતાનો જ અર્થી હોવો જોઇએ.
પણ
