________________
૧ 30
શિયાળી અયોધ્યા...ભાગ-૫
સભાઃ આ મારી લ્પના નથી. કોઈ સાધુની પાસેથી જ મેં તો સાંભળ્યું છે.
પૂજયશ્રી : તો સમજો કે આ વિષયમાં કહેનાર એ અજ્ઞાન છે અને તેણે કેવળ સ્વચ્છન્દી કલ્પના જ કરી છે. ખરેખર, આ રીતે વગર સમયે લોકોનાં હૃદયમાં ખોટા ખ્યાલો પેસાડી દેવા એ ઉપકારકતા તો નથી, પણ અપકારકતા જ છે. આ વાતને કોઈ સાધુએ કહેલી છે? એમ તમે કહો, એટલે ખોટી પણ વાતને સાચી કહી દેવી, એ વાત અહીં નથી. મારાથી કોઈપણ વસ્તુમાં ખ્યાલ ફેર થઈ ગયો હોય એ કારણે અથવા તો એવા કોઈ બીજા કારણે ભૂલ થઈ જાય એ બને, પણ ભૂલને ભૂલ જાણ્યા છતાં ભૂલને ભૂલ નથી એમ કહેવું એ તો ન જ બને.
સભા: જ્યારે આપવાથી પણ ભૂલ થઈ જાય તો પેલા સાધુ માટે આપે જે કહ્યું તે યોગ્ય છે ?
પૂજ્યશ્રી : એ કહ્યું તે સ્વચ્છંદી કલ્પનાને અંગે કહાં. તિર્યંચોને સર્વવિરતિ ધર્મ હોય નહિ' આવું શાસ્ત્રોમાં વાંચે અને પછી એની સિદ્ધિને માટે અથવા તો કોઈ પૂછે કે 'તિર્યંચોને સર્વવિરતિ ધર્મ કેમ ન હોય ?' એટલે એને જવાબ દેવાને માટે આવી બાધક સ્વચ્છેદી કલ્પના કરવી એ કોઈપણ રીતે યોગ્ય નથી જ. એ સાધુના કહેવા મુજબ તો એ નક્કી થયું કે જ્યાં જ્યાં દશવિધ ચક્રવાલ સમાચારીનું પરિપાલન ન હોય ત્યાં-ત્યાં સાધુપણું હોય જ નહિ !' કેમ એમ જ ને ?
સભા: હાજી.
પૂજયશ્રી : જ્યારે શાસ્ત્રો તો ફરમાવે છે કે દશવિધ ચક્રવાલ સમાચારીનું પરિપાલન ન ોય તેવા સમયે પણ યથાખ્યાત જેવું સર્વશ્રેષ્ઠ ચારિત્ર પણ સંભવે છે. આત્મા અપ્રમત્તભાવ પામ્યા વિના રાગદ્વેષનો અને મોહનો સર્વથા ક્ષય કરવાને સમર્થ નિવડતો નથી એ જાણનારો અને ગૃહિલિંગ, અત્યલિંગ આદિ લિંગે પણ સિદ્ધ થાય છે એમ જાણનારો તો એમ જ કહે કે જે દશવિધ ચક્રવાલ સામાચારીને સેવનારો ન હોય તે સાધુ જ ન હોય. ભગવાન શ્રી ઋષભદેવસ્વામીજીના સુપુત્ર શ્રી ભરત ચક્વર્તી
