________________
(૨૭)
..સીતા-અપહરણ......ભાગ-૩
ખરેખર, આ દુનિયામાં જે આત્માઓ ગાઢ મિથ્યાત્વથી ઘેરાએલા હોય છે, તેઓને અનંતજ્ઞાની શ્રી જિજ્ઞેશ્વરદેવોએ ફરમાવેલા જૈન ધર્મનો ઉપદેશ પણ રુચતો નથી, એ શંકા વિનાની વાત છે. સાચી, સારી અને હિતકર વસ્તુ પણ તે જ આત્માને રુચે છે, જે આત્માઓ કાંઈક પણ લઘુકર્મી બન્યા હોય. થોડી પણ લઘુકર્મીતા આવ્યા વિના એકાંતે હિતકર અને મિષ્ટ વચનોમાં પણ કહેવાતી વાતો ય તે આત્માને રુચતી નથી. જ્યારે લઘુર્મી આત્માઓને કેવળ હિતાનુલક્ષી બનીને દેખાવમાં કડવા લાગે તેવા શબ્દોમાં પણ સાચી હિતકર વાત કહેવાય તો રુચી જાય છે. જો વાત સાચી, સારી અને હિતકર હોય તો બધાને કેમ ન રુચે ? એવો પ્રશ્ન જ ઉઠાવવો નકામો છે. એવો પ્રશ્ન કરનારને કહેવું જોઈએ કે, સાચી હિતકર વાત પણ રૂચવા જેટલી યોગ્યતા જેનામાં ન હોય તેને ન રુચે એથી કાંઈ વાત ખોટી ઠરે નહિ. આથી જ સાચા સદ્ધર્મના દેશકોને એ મૂંઝવણ થાય નહિ કે ‘શ્રી જિનાજ્ઞા મુજબનું અમારું કથન છતાં બધાને કેમ રુચે જ નહિ ?' એ તો સમજે છે કે સામાના આત્મામાં પણ એટલી યોગ્યતા પ્રગટી હોય તો સાચી અને હિતકર વાત પણ રુચે ને ? આથી જ કુળપ્રધાનો મ્હે છે કે ‘મિથ્યાદ્દષ્ટિને જૈન ધર્મના ઉપદેશની જેમ, કામવશ જ બનેલા આપણા પ્રભુને શ્રેષ્ઠ પણ વિચાર શી અસર કરી શકશે ?'
અહીં એક બીજી વાત પણ વિચારી લેવા જેવી છે. શ્રી બિભીષણને પોતાના વડિલ બંધુ પ્રત્યે પૂજ્યભાવ નથી અગર તો દુર્ભાવ છે. એવું તો નથી ને ?
સભા : ના જી.
પૂજ્યશ્રી : છતાં શ્રી બિભીષણને વસ્તુસ્થિતિ સાચા સ્વરૂપમાં રજૂ કરવાને માટે કેવા શબ્દોનો પ્રયોગ કરવો પડે છે ? શ્રી રાવણને શ્રી બિભીષણે કહ્યું કે આપનું આ કાર્ય કુળને દૂષણ લગાડનારું છે. તેમજ કુળપ્રધાનો સમક્ષ પણ શ્રી બિભીષણે કહ્યું કે આપણા સ્વામી અત્યંત કામાતુર બન્યા છે. વળી આથી આરંભીને લંકાપુરીના સ્વામી બળવાન છતાં પણ, તરત મોટા દુ:ખના સાગરમાં
