________________
વચ્ચે લાવ્યા હતા. તથા અર્થનો અનર્થ કર્યો, અને શ્રી ઋષભદેવસ્વામીજી આદિને તથા તેમનાં ચરિત્રોને ગ્ણાવનાર ગ્રંથોને માટે પાછા કહે છે કે, અમે માનતા નથી. જો તમે માનતા નથી તો આ ાખલો કેમ લીધો ? એટલે વસ્તુત: એવાઓને ચઢેલો ઉન્માદ માત્ર જ છે.
નવયુગની નોબતો ભલે ગડગડી રહી હોય છતાં હમણાં એવો નવયુગ જૈનસમાજ માટે આવવાનો નથી. કારણકે ભગવાનનું શાસન હજુ આ ક્ષેત્રમાં હજારો વર્ષો સુધી જયવંતુ વર્તવાનું છે. માત્ર અત્યારે એટલું જ સંભાળવાનું છે કે આવી વાતો કરનારા જડવાદની અસરમાં ઉન્મત્ત બનેલાઓ આ રીતે બાળ જીવોને નુક્શાન ન કરી જાય. તેઓ તો આવી રીતે પોતાનું આત્મહિત જ હણી રહ્યાં છે. પરંતુ બીજાઓનું આત્મહિત તેવાઓ તરફથી ન હણાય એ જ જોવાનું છે. આટલું જ બોલવું પડે છે તે પણ એટલાં પૂરતું બોલવું પડે છે કે, છતી શક્તિએ જો આપણે એવો પ્રયત્ન આવા સમયે ન કરીએ તો શાસન જીવતું રહેવા છતાં પણ આપણે વિરાધક ઠરીએ એવી આજેદશા છે.
શ્રી રામચંદ્રજીને સંજ્ઞાની પ્રાપ્તિ
આ તો પ્રાસંગિક વાત થઈ, મૂળ વાત તો એ હતી કે શ્રીમતી સીતાદેવીના વિરહથી પીડાતા શ્રી રામચંદ્રજી મૂચ્છિત થઈ ભૂમી ઉપર
પડી ગયા.
હવે શ્રી લક્ષ્મણજી પોતાના પૂજ્ય શ્રી રામચંદ્રજીને ઉદ્દેશીને એ પ્રમાણે બોલ્યાં કે, ‘હે આર્ય ! આ શું ? આપનો ભ્રાતા આ લક્ષ્મણ તો શત્રુઓને જીતીને અહીં ઉપસ્થિત થયો છે.’
શ્રી લક્ષ્મણજીની આવી વાણી વડે જાણે અમૃતથી સીંચાયા હોય એમ શ્રી રામચંદ્રજી સંજ્ઞાને પામ્યા, અને પોતાના નાના ભાઈને પાસે ઉભેલા જોયા અને જોઈને તેઓ શ્રી લક્ષ્મણજીને ભેટી પડ્યા.
આથી શ્રી લક્ષ્મણજીની આંખોમાં પણ અશ્રુ ઉભરાયાં. અશ્રુભીના નેત્રોવાળા શ્રી લક્ષ્મણજીએ વડીલ શ્રી રામચંદ્રજીને વિનયપૂર્વક હ્યું કે, ‘ચોક્ક્સ કોઈ માયાવીએ શ્રીમતી સીતાદેવીનું
(૨૪૧
અબળા સબળા પણ બની શકે છે... ૧૦
