________________
વિષય-કષાયની આધીનતા અને નિર્મળ વિવેકા
૮
પહેલાં કહેવાયું છે કે, કેવળ કથારસિક્તા ખાતર આ સાંભળવાથી યોગ્ય લાભ નહિ થાય, જે સાંભળો તેનો આજ્ઞા મુજબ અમલ કરતાં શીખો, તો સાંભળેલું લાભ કરે. અમલ કે અમલની ભાવના વિનાનું લુખ્ખું શ્રવણ શો લાભ કરે ? ધર્મગુરુપાસે શા માટે જવું જોઈએ ? શા માટે તેઓનો ઉપદેશ સાંભળવો જોઈએ ? માત્ર એક જ હેતુથી આપણો આત્મા ધર્મ તરફ વળે. પોતાના આત્માને ધર્મની આરાધના તરફ વાળવાના ઇરાદે જેઓ સદ્ગુરુ પાસે જાય છે. અને સુધર્મના ઉપદેશનું શ્રવણ કરે છે. તેઓ પોતાના શ્રવણને અમલ કે અમલની ભાવના વિનાનું વાંઝિયું કેમ જ રાખી શકે ? એ જ રીતે ધર્મકથાનું શ્રવણ કરીને પણ સજ્જતાનો સ્વીકાર અને દુર્જનતાનો ત્યાગ કરવા પ્રયત્નશીલ બનાય તો આ સાંભળેલું ફ્ળ, સંભળાવનારનો પ્રયત્ન સવિશેષ સાર્થક થાય બાકી સદ્ગુદ્ધિથી સદ્ધર્મ સંભળાવનારને એકાંતે લાભ જ છે.
સૂર્યહાસ ખડ્ગની સાધના
ત્યારબાદ શું બની રહ્યું છે, એનું વર્ણન કરતાં કલિકાલસર્વજ્ઞ આચાર્ય ભગવાન્ શ્રી હેમચંદ્રસૂરીશ્વરજી મહારાજા ફરમાવે છે કે કુતઃ પાતાળનંાયાં, खरचन्द्रणरवात्मजौ शंबूकसुंदनामाव भूतां नवयौवनौ
ܐ
ܐܐܘܐܐ
૧૮૭
વિષય-કષાયની આધીનતા અને નિર્મળ વિવેક...૮
