________________
૧૪૧
આપણે એ વાત વિચારી રહ્યા છીએ કે કુલભૂષણ મુનિવર શ્રી રામચંદ્રજી આદિની સમક્ષ એ ફરમાવે છે કે અનલપ્રભદેવને ભયંકર ઉપસર્ગ કરતાં ચાર દિવસ થઈ ગયા. આજે તમે અહીં આવ્યા અને તમારી ભીતિથી તે દેવ નાસી ગયો. કર્મક્ષય થવાથી અમને તો કેવળજ્ઞાન ઉત્પન્ન થયું. ઉપસર્ગ કરવામાં તત્પર એવો આ અનલપ્રભ અમારા કર્મક્ષયમાં સહાયક થયો.
આ પ્રમાણે કુલભૂષણ કેવળજ્ઞાનીએ પોતાનો અને દેશભૂષણ મુનિવરનો આખોય પ્રસંગ શ્રી રામચંદ્રજીને કહતો. આ પછી ત્યાં બેઠેલા ગરુડપતિ મહાલોચન નામના દેવે કહ્યું કે, “હે રામ! આપે ઘણું સારું કર્યું ! આપનો હું કયો પ્રત્યુપકાર કરું ?' શ્રી રામચંદ્રજીએ કહ્યું કે, અમારે કાંઈ જ પ્રયોજન નથી. તો પણ તે દેવ, કયારેક પણ હું ઉપકાર કરીશ.” આ પ્રમાણે બોલીને અંતર્ધાન થયો. વિચારો કે આ કેવી પ્રત્યુપકારશીલતા અને નિ:સ્પૃહશીલતા છે !
સાચી નામના કોને કહેવાય ? ત્યારબાદ વંશસ્થલ નગરનો સુરપ્રભ નામનો રાજા ત્યાં આવી પહોંચ્યો. શ્રી રામચંદ્રજીને તેણે નમસ્કાર કર્યા અને ઉચ્ચ પ્રકારે તેમની પૂજા કરી. શ્રી રામચંદ્રજીની આજ્ઞાથી તે વંશશૈલ નામના પર્વત ઉપર સુરપ્રભ રાજાએ શ્રી અરિહંતદેવોના દૈત્યો કરાવ્યાં અને ત્યારથી માંડીને એ પર્વત શ્રી રામચંદ્રજીના નામથી ‘રામગિરિ' એ નામથી પ્રસિદ્ધ થયો. એ વંશશૈલ પર્વતનું ત્યારથી ‘રામગિરિ' એવું નામ રાખવામાં આવ્યું.
આ નામના એ સાચી નામના છે. પુણ્યવાનોને નામના માગવા જવી પડતી નથી. નામના મેળવવા માટે તરફડિયાં મારવા પડતાં નથી. આજે તો નામનાને માટે સારા ગણાતા આત્માઓ પણ તુચ્છ પ્રયત્નોમાં પડે છે, એટલું જ નહિ પણ નામનાના લોભે પોતાના પદનો અને એ પદની મર્યાદાનો ખ્યાલ પણ ભૂલી જાય છે. જે આત્માઓ કોરી નામનાના જ ભૂખ્યા હોય છે, તેઓ કર્તવ્યમાં સ્થિર
કરમન કી ગત ન્યારી...૬
