________________
ખંડ ચોથો :
૨૮૭ ગાવત ગીત વિશેષે આવ્યા,
રૂખમણીને દરબાર રે માઈ. ફિરી ૭ આવત નિરો મનશુ પર ,
એ ભામાં પરિવાર રે માઈ; આંશુ હલીયાં થી અટકલીયાં,
પૂછે તામ વિચાર રે માઈ. કિરીટ ૮ પૂર છે હાંસુ અતિ ને હાસું,
ભાંખ્યો સહુ વિરાંત રે માઈ; નાયો જાયે લોક સહાયે,
ગિઓ ને ગુણવંત રે માઈ. ફિરી ૯ ભામા કેરા લોક ઘણેરા, કેશાં કેરે કાજ રે માઈ; આવી મલીયાં અતિ ઉછલીયાં,
છેડી લાજ રે ભાઇ. ફિર. ૧૦ -એ દુ:ખ તે જાણે છે આગે,
- નારદ વચન વિચાર રે માઈ; એ દિન લીધાં કાજ ને સિધાં,
દીન વદે હરીનાર રે માઈ. ફિર. ૧૧ એલે ચેલે પાડી હેલ,
માતા મ કર અદેહ રે માઈ; બેટે કરને સે મેં કરો , આ
માણશ મન સંદેહ રે ભાઈ, ફિરી. ૧૨ રૂખમણુ છાની રાખી કાની,
. માયા રૂખમણ કીધ રે માઈ; આપણુ જે વદન સરે ,
હાથી આલીસે લીધા રે માઇ. ફિર. ૧૩
