________________
૧૧૦
હરિવંશ ઢાલ સાગર કંપે ધરા પગલા તસુ રે લાલ, ઉડે રજ અતિ પુર રે; સે ઉઠી સભા અલગી થઈ રે લોલ,
નિરખે ઉભા દુર રેસેટ આ૦ ર૩ કેશવ મુઠે ચાણને રે લોલ,
ના ધરતી એટ રે; સેટ વજ જેમ શકેશને રે લોલ,
પડી ગ્રહે કેણુ ચેટ રે. સા. આ. ૨૪ સાત ધસુષ્ય પાછો પડયો રે લોલ,
તિણ ઘાતે ચાણુર રે; સે. સાસ લઈ ચાણને રે લાલ, કૃશ્ન હંકારે સુર રે. સેટ આ૦ ર૫ કેડ ઝાલી નિજ જાનમું રે લાલ,
- બાંહે શીષ નમાય રે; સેવ હૈડે હણી મુઠસું રે લાલ,
કિશુ હરી જેર ખમાય રે. સેઆ૦ ૨૬ મેઢે લોહી નાખ રે લાલ, ફાઠી દેખી આંખ રે; સેવ પ્રાણુ છાંડયા પાપીએ રે લોલ,
હરી પણ દીધ નાખ રે. સેટ આ૦ ૨૭ હાલ ભલી ચાલીશમી રે લોલ,
યુદ્ધ કરી બહુ ભાત રે; સેટ ગુણસાગર હવે કંસની રે લોલ,
આગે ની સુણે વાત રે. સે. આ ર૮
દોહા કંસ હવે ભય કેપથીબોલે કંપિત દેહ; આલસ તજી ગોવાલીયે, મારે ઉભે એહ. જેણે એ પાપી પિષીયા, તે પણ મારે નંદ; ગ્રંથ ગ્રહે સહુ તેહને, કાઢે ઘરને કંદ.
૧
૨
