________________
ખાણ
મેમ કહેવાથી તે પ્રકમાર તીર્થકરના ધર્મરૂપી મહ
"વાણું બેલવા લાગ્યા કે
અને હણવાનાં મારે પશ્ચ
બહુ રાયભીત થઈ નાસતા, ઉત્સાહ રહિત થયેલા અને શસ્ત્ર વિનાના જીવોને પણ હણવાની મારે પ્રતિજ્ઞા છે.”
એવી રીતને તેનો શાર્યપણને તથા ધર્મને નિશ્ચય જાણીને તે રાજા પિતાનાં હૃદયમાં અભિમાન તથા હર્ષ પામે. અનુક્રમે મનમાં સુખી થયેલા રાજાએ તેને અંગરક્ષકોને સ્વામી, મંત્રીઓને પણ અગ્રેસર અને સર્વને ઉપરી બનાવ્યું. . એવામાં એક દિવસે પાપકાયોંમાં પારગામી તથા અતુલ્ય સૈન્યના સમૂહને હરાવનારે તે ઉદ્ધત કુંભા નામને ધાડપાડુ તે રાજાના દેશમાં દાખલ થયે. શૂરવીર સુભટોના સમૂહને સાથે લઈને તે કુંભાને મારવા માટે ચંદ્રકુમાર દોડ્યો, તથા મુખ્ય માર્ગને તજીને અવળે માર્ગે દેડતા સૈન્યથી તેણે તેના કિલ્લાના માર્ગને રેકી દીધે. ચંદ્રકુમારના સાવધાન તથા ભયંકર લકરના ભયથી નાસતા એવા તે કુંભા ધાડપાડુને આગળના ભાગમાં તૈયાર ઊભેલા આનંદિત સુભટોના સમૂહ ઘેરી લીધું. તેથી આગળ પડખેથી અને પાછળથી એકઠાં થયેલાં લશ્કરવડે તે સર્વ દિશાએથી દોડી આવતા દાવાનળમાં ઘેરાઈ ગયેલા હાથીની પેઠે વ્યાકુળ થઈ ગયા.
ઝંઝાવાતથી ઘેરાયેલા કાગડાની પેઠે સે થી ઘેરાયેલો તે કુંભે ચેર, કઈ પણ રીતે જીવવાના ઉપાયને લેશ પણ બીજે નહી જણાવાથી, હવે મારામાં શૂરવીરતારૂપી અગ્નિને લેશ પણ નથી, એમ જાણે જણાવતા હોય તેમ નિ:શ્વાસ સહિત મુખમાં
