________________
(૩૪) જબૂસ્વામી ચરિત્ર
[ સર્ગ ખાઈશ, ત્યારે તું ધાન કરતાં પણ અધમ (ગણુઈશ) એ ઉ પરથી નાગિલાએ કહ્યું, “હે રષિ! જો તમે એવું જાણે છો ને એવું કહે છે, તે એક વખત મને વમન કરીને (ત્યાગ કરીને) ફરીથી કેમ ભોગવવાની ઈચ્છા રાખો છો? માંસ, ચરબી, અસ્થિ ( હાંડકાં) અને મળમૂત્રથી ભરેલી હું અધમાધમ છું તો વિમાન કરેલી વસ્તુથી જુગુપ્સા પામતા એવા, મહારી ઈચ્છા કરે છે, એ માં તમને કાંઈ શરમ નથી આવતી ? પર્વત ઉપર બળતા અગ્નિને જુઓ છો ને પગ નીચે બળે છે, તે નથી જતા. જે તમે બીજા ને શીખવે છે, તે તમે પિતે નથી શીખતા ! બીજાને બેધ દેવા માં ડહાપણ વાળાઓની, પુરુષમાં ગણના ન જ થાય; જેઓ પિ તાને બેધ દેવા ચતુર હય, એવા જ મનુષ્યની પુરુષ વર્ગમાં ગણ
ના થાય.” (એ સાંભળીને) ભવદેવ. સાધુએ કહ્યું, “હે શુદ્ધ - સ્ત્રી! મને (ખરાં) શિક્ષા વચન કહ્ય; અંધ પુરુષને જેમ તે
મા તે મને આડે રસ્તેથી ખરે રસ્તે આર્યો છે. તેથી આજે હું મહારા સંબંધીઓને મળી, હારા ગુરુ સમીપે જઈશ અને વ્રતના આ અતિચારને આલેચી દુષ્કર તપ કરીશ.” ત્યારે નાગિલાએક હ્યું. “તમારે સ્વજનોનું શું કામ છે? તમારે જ અર્થ સાથે (એ ટલે થયું) તમને ગુના દર્શનમાં તેઓ સાક્ષાત્ વિશ્વ રૂપ થઈ પ ડશે. તે વાસ્તુ તમે ગુરુ મહારાજ પાસે જાઓ, ઇંદ્રિયે વશ્ય રે ખીને વ્રત આચરે અને હું પણ સાધ્વી સમીપે દીક્ષા ગ્રહણ કરી શ, પછી ભવદેવે અહેતપ્રાતમાને વંદન કરીને શાંત બની ગુરુ સમીપે જઈ આલેચનાદિ ક્રિયા કરી. અતિચાર રહિત શ્રાપ્ય (સાધુપણું) પાળી ભવદેવ કાળ કરી, પહેલા દેવેલેકને વિષે, શ કને સામાનિક દેવતા થયે, ઇતિ ભવદત્ત અને ભવદેવની કથા,
