________________
(૧૬) જખસ્વામી ચરિત્ર,
f સર્ગ એનાથી વધારે ભક્તિ વડે આરોધું કે, જેથી અને એનાથી પણ અધિક સંપદ્ મળે.” - પછી બુદ્ધિએ બતાવેલી રીતે સિદ્ધિએ પણ અર્થ મેળવવા માટે હમેશાં યક્ષની આરાધના કરવી શરૂ કરી. તેના મંદિરનાં પગથીયાને તેણે વિવિધ પ્રકારની ભક્તિથી, ખડી વિગેરેથી ચીત્રીને શણગાસ્યાં, હમેશાં સ્વસ્તિક (સાથિયે) આળેખી યક્ષના આંગણાની ભૂમિને તે દીપાવવા લાગી; તે જાણે તે મણિની ભક્તિના પ્રકારને પોતાનું કિર્તવ્ય જાણીને જ કરતી હોય, તેવી જ|વા લાગી. ઉપાસના કર વાને જાણે નિયમ લીધે હેયની એવી તે સ્ત્રી, દરેજ પોતે પાણી લાવીને તેને સ્નાન કરાવવા લાગી. વળી તે લાવેલાં બિટવપત્ર કરવીર, તુલસી અને કુન્શક પ્રમુખ પુષ્પવડે તે ત્રણે સંધ્યાએ તેની પૂજા કરવા લાગી, એકાશન અને ઉપવાસ વિગેરે તપમાં તત્પ.
એવી તે, અહર્નિશ સેવન કરનારી વ્યંતરી હેય, તે તેના સંદ ૨માં જ રહેવા લાગી, - આ પ્રમાણે અત્યંત આરાધના કરી ત્યારે યક્ષે તુષ્ટમાન થઈને કહ્યું “હે સિદ્ધિ! હું તુષ્ટમાન થયે છું. હે મહાભાગ્યે ! ત્યારે જે જો (ઇએ તે માગ.” તેથી તેણે અખૂટ ભંડારવાળા યક્ષને કહ્યું, “તેં હારી સખીને જે આપ્યું છે, તેથી બમણું અને આપ.” એમ થશે. એક કહીને તે ભેળક યક્ષ અંતર્ધાન થયે, અનુક્રમે સિદ્ધિ તે બુદ્ધિ શ. કી અધિક દ્વિવાળી થઈ એવું જોઇને બુદ્ધિએ યક્ષને ફરી આરાધે; તેથી તે તેને પ્રતિ દિવસ તેનાથી બમણું ધન આપવા લાગે. વળી તેની સ્પર્ધ્વને લીધે સિદ્ધિએ તેને આસો તેથી યક્ષ તુષ્ટ થયો ત્યારે તે દુષ્ટ સિદ્ધિ વિચારવા લાગી. “યક્ષને પ્રસન્ન કરીને હું જે દ્રવ્ય માગીશ, તો તેથી બમણું તેવી રિતે બુદ્ધિ પણ માગશે. તેથી હું તેવું માણું કે તેનું બમણું જે બુદ્ધિ માગે, તે તેને દુખકારક થાય તો જ મહારી બુદ્ધિ ખરી ??? એમ વિચારી તેણે યક્ષને કહ્યું, “હારી
