________________
દુઃખને નાશ કરનારી દીક્ષા મને આપ.” મુનિ બાલ્યાભદ્ર ! તારે આ વિવેક ઉચિત છે. પછી જયકુમાર પણ બેલ્યા- હે ભગવન ! આ સંસારને ધિકકાર છે કે જેમાં પૂર્વભવની મારી બેન મૃત્યુ પામીને કમપેગે આ ભવમાં મારી સ્ત્રી થઈ તેથી હું જે કે આ સંસારથી વિરક્ત થયે છું પણ દીક્ષા પાળવાને અસમર્થ છુ તે મારે શું કરવું ? મારે જે કરવા ગ્ય હોય તે મને બતાવે.” મુનિ બેલ્યા–“ભદ્ર! જે તું દીક્ષા પાળવાને અસમર્થ છે તે સમકિતવડે શુદ્ધ એવા શ્રાવકધર્મને અંગીકાર કર.”
પછી વિષયસુખમાં નિરપેક્ષ થયેલી વિનયશ્રીને મુનિએ વિધિપૂર્વક દીક્ષા આપી અને જયકુમારને શ્રાવકધર્મને વિષે સ્થાપિત કર્યો. પછી વિનયશ્રી સાવીને ખમાવી, ગુરૂના ચરણકમળમાં નમી જનધર્મને ગ્રહણ કરી જ્યકુમાર પોતાના નગરમાં આવ્યું. છેવટે વિનયશ્રી સાથ્વી સુવ્રતા ગુરૂણીની સમીપે રહી દીક્ષા પાળી કેવળજ્ઞાન પ્રાપ્ત કરીને શાશ્વતસ્થાન (મોક્ષ)ને પ્રાપ્ત થઈ.
इति पुष्पपूजा विषे लीलावतीनी कथा समाप्त.
