________________
૯૫
એક દિવસ પેલા દુર્ગતદેવે રાત્રિના પાછલે પહેરે રાજપુત્ર પાસે આવીને કહ્યું કે- હે કુમાર ! તેં જે પૂર્વ ભવે સુકૃત કર્યું હતું તે સાંભળ. પૂર્વ ભવે શુકપણામાં પ્રિયાની સાથે તે જિનેવર ભગવંતની આગળ આમ્રફળ ધર્યું હતું, તેથી તેને આ ઉત્તમ મનુષ્યપણું અને આવી ત્રાદ્ધિ પ્રાપ્ત થયેલ છે. શુકપક્ષીના ભવમાં જે તારી સ્ત્રી હતી તે મરણ પામીને જિનેંદ્રચંદ્રની પાસે ફળ અર્પણ કરવાથી રાયપુર નગરમાં રાજાને ઘેર પુત્રપણે ઉત્પન્ન થઈ છે. વળી હે કુમાર ! પૂર્વ ભવમાં તેં આપેલું આમ્રફળ પ્રભુની પાસે અર્પણ કરવાથી મને આવી દેવતાની સમૃદ્ધિ પ્રાપ્ત થવા રૂપ ફળ મળ્યું છે. તું ગર્ભમાં હતું ત્યારે તારી માતાને અકાળે આમ્રફળ ખાવાને દોહદ થયે હતું, તેને તે ફળ આપીને મેં પૂર્ણ કર્યો હતે. જે તારા પૂર્વ ભવની સ્ત્રી હતી તે રાયપુરના રાજા સમરકેતુ ને ઘેર ચંદ્રલેખા નામે પુત્રી થઈ છે. તેને હાલ સ્વયંવર થાય છે. માટે હે મહાશય ! ચિત્રપટમાં શુકપક્ષીનું જોડલું ચીતરી તે ચિન્હ સાથે રાખીને તું તે સ્વયંવરમાં જા. તે પક્ષીનું યુગલ જેમાં તેને જાતિ સ્મરણ જ્ઞાન ઉત્પન્ન થશે અને તેથી સંતુષ્ટ થઈને તે તને વરમાળા પહેરાવશે. તેમાં જરાપણ સંદેહ લાવીશ નહીં.” આ પ્રમાણે પૂર્વ જન્મના સંબંધ સહિત બધી વાત કહી. અને કુમારે તે વાત કબૂલ કરી એટલે તે દેવ પિતાના સ્થાનકે ગયે. .
પછી કુમાર દેવના કહેવા પ્રમાણે ચિત્ર તૈયાર કરીને ચંદ્રલેખાના સ્વયંવરમાં ગયા. ત્યાં તે ચિત્ર સાથે રાખેલા
