________________
દ્વિતીય સ્તબક/શ્લોક-૧૯૦–૧૯૧
શ્લોક ઃ
नृपदृष्टो लक्षणतस्तत्र त्वं कृछ्रसाध्य एवासि । बलिनस्तवाङ्गरोगा, गदक्षयो नातियत्नमृते । । १९० ।।
૧
શ્લોકાર્થ ઃ
ત્યાં=ત્રણ પ્રકારના યોગ્ય-અયોગ્ય જીવોમાં, નૃપતિથી જોવાયેલો એવો તું=દ્રમક, લક્ષણથી કૃચ્છ્વસાધ્ય જ છો. તારા અંગના રોગો બલવાન છે. ગદક્ષય=રોગનો ક્ષય, અતિ યત્ન વગર નથી.
પ્રસ્તુત દ્રમક સ્વકર્મવિવરથી પ્રવેશેલો હોવાને કારણે રાજાથી જોવાયેલો હતો. ત્યારપછી ક્રમસર ઘણા યત્ન દ્વારા દેશિવરતિ પામેલો છે તોપણ શીઘ્ર સર્વવરિત પામે તેમ નથી. તેથી મુશ્કેલીથી સર્વવિરતિને પામે તેવી યોગ્યતાવાળો છે અને ભોગ પ્રત્યે સંશ્લેષ કરાવે તેવા ભાવરોગો બળવાન છે. માટે તત્ત્વને સ્પર્શે તેવી ગુરુની પુનઃ પુનઃ દેશના વગર તે રોગોનો નાશ શક્ય નથી. એ પ્રમાણે ગુરુ કહે છે. ॥૧૯॥
શ્લોક :
तद्वत्स ! प्रयतः सन्, निराकुलोऽत्रैव नृपगृहे तिष्ठ । लात्वा कन्याहस्ताद् भुञ्जानो भेषजत्रितयम् । । १९१।।
શ્લોકાર્થ ઃ
તે કારણથી હે વત્સ ! આ જ રાજાના ગૃહમાં=જૈનશાસનમાં, કન્યાના હાથથી=ગુરુની દયાના હાથથી, ગ્રહણ કરીને ભેષજત્રયને ભોગવતો પ્રયત્નવાળો છતો–ઉત્તરોત્તર ગુણવૃદ્ધિમાં પ્રયત્નવાળો છતો, નિરાલ રહે.
તું કૃચ્છ્વસાધ્ય છો માટે ગુરુની જે પ્રસ્તુત જીવ ઉપર દયા છે તે તને સતત મોક્ષમાર્ગમાં કઈ રીતે ઢઢ પ્રવૃત્તિ કરવી તેનું અનુશાસન આપશે. અને તે અનુશાસનને ઝીલીને તું રત્નત્રયીનું સેવન કરતો ગુરુના અનુશાસન અનુસાર પ્રયત્ન કરતો છતો આ સદનમાં રહે . જેથી તારા ભાવરોગો ક્રમસર અલ્પ થશે એમ ગુરુ કહે છે. ૧૯૧॥
