________________
૧૬
વૈરાગ્યકલ્પલતા ભાગ-૨
શ્લોક :
તથાદિयदि तां भिक्षां लप्स्ये, यास्यामि तदा तथाऽहमेकान्ते ।
न यथा द्रक्ष्यन्त्यन्ये, भोक्ष्ये च निराकुलस्तत्र ।।२३।। શ્લોકાર્ધ :
જો તે ભિક્ષાને હું પ્રાપ્ત કરીશ, તો તે પ્રમાણે હું એકાંતમાં જઈશ. જે પ્રમાણે અન્ય ભિખારીઓ મને જોશે નહિ અને ત્યાં=એકાંતમાં, હું નિરાકુળ ભોગવીશ, Il3II શ્લોક –
अवशिष्टं तु निधास्ये, दास्ये म्रियमाणकोऽपि नार्थिभ्यः ।
ये लास्यन्ति बलात्तैः, सह बाढं योद्धमारप्स्ये ।।२४।। શ્લોકાર્ચ -
વળી અવશિષ્ટ=બાકી રહેલી ભિક્ષાને, હું રાખી મૂકીશ. મરાતો પણ હું અર્થીઓને આપીશ નહિ. જેઓ બળાત્કારથી લેશેમારી ભિક્ષા લેશે, તેઓની સાથે હું અત્યંત યુદ્ધનો આરંભ કરીશ, l૨૪ll શ્લોક :
एवमलीकं ध्यायति, न पुनरवाप्नोति किमपि निष्पुण्यः ।
कथमपि कदनलेशप्राप्तौ तु जगत्तृणं वेत्ति ।।२५।। શ્લોકાર્ચ -
આ રીતે ગાથા-૨૩-૨૪માં બતાવ્યું એ રીતે, નિરર્થક વિચાર કરે છે નિપુણ્યક એવો તે જીવ કંઈ પણ પ્રાપ્ત કરતો નથી. કોઈક રીતે પણ કુત્સિત અન્નલેશની પ્રાપ્તિમાં જગતને તૃણ જાણે છે. Iરપી. શ્લોક :
कर्माजीर्णकरत्वात्, कदनतुल्यं धनादिकं लब्ध्वा । તુચ્છવિમવોડપિ મૂઢ, ગજુ સ્વ મન્યતે શમ્ પારદ્દ
