________________
(39)
શત્રુઓએ મળાત્કારે ખેંચી લીધુ, રાજ્યભ્રષ્ટ એવા અમે અનેફ સ્થાને ભમ્યા પરંતુ અમારે નિર્વાહ થાય તેવું કોઇ પણ સ્થાન અમને પ્રાપ્ત થયું નહીં. એમ કરતા કરતા પેાતાના ગુણાથી પ્રખ્યાતિ પામેલા એવા તમને નવા રાજાને સાંભળીને હું મહીપાળ ! અમે તમારી સેવા કરવાને માટે અહીં આવ્યા છીએ.
>
આ પ્રમાણે તેમની હકીકત સાંભળીને રાજા એકદમ પેાતાના સિંહાસનપરથી ઉડીને ગાઢ આલિંગન દઇને તેમને ભેટ્યો અને કહ્યું કે–“હું વડીલ બંધુએ ! હું તમારા ત્રેવીશમે નાના ભાઈ છું, મેં પૂર્વભવમાં ઉપાર્જન કરેલા પુણ્યથી આ ચાર મિત્રા અને આ વિશાળ એવું રાજ્ય મેળવ્યું છે તેને હું અધુઓ! તમે સુખપૂર્વક ભાગવા.” સુમિત્રના આવાં વચના સાંભળીને તે બંધુએ વિચારવા લાગ્યા કે− અહા પુણ્ય ! અહા ભાગ્ય ! અહે. આની ઉદારતા! સર્વ ગુણના આધારભૂત એવાં આણે કેવું રાજ્ય પ્રાપ્ત કર્યું?' આ પ્રમાણે વિસ્મયપૂર્વક વિચારીને તેઆ ત્યાં આનદથી રહ્યા.
પછી તેઓએ ચેાગ્ય અવસર જોઇને સુમિત્રને કહ્યું કે હે ભ્રાતા! હે નરેશ્વર ! તમારૂ રાજ્ય તે અમારૂ જ રાજ્ય છે, એમાં કાંઇપણ શંકા કરવા જેવું નથી; પરંતુ પિતાના રાજ્યને માટે અમારી આકાંક્ષા વૃદ્ધિ પામ્યા કરે છે તેથી કૃપા કરીને અમને તે રાજ્ય અપાવા અને નદીના પ્રવાહ જેમ વૃક્ષાને ઉખેડી નાખે તેમ અમારા શત્રુઓને મૂળથી ઉખેડી નાખા,’ પેાતાના આ એની આ પ્રમાણેની તીવ્ર ઇચ્છા જાણીને યુદ્ધના કૌતુકી એવા સુમિત્રે તરતજ સૈન્યને એકઠું કરનારી જયઢક્કા વગડાવી. પછી તત્કાળ એકત્ર થયેલી ચતુર ંગ સેનાવડે પરવરેલા તેણે પૃથ્વીને કપાવતા સતા ત્યાંથી પ્રયાણ કર્યું. અવિરત પ્રયાણવડે ચાલતાં અંગદેશની નજીક આવ્યા એટલે પ્રથમ સીમાપર રહેલા
