________________
(૯૩)
ચર્ચા. તાપણ પેાતાના ગાંભીય વડે તેવી ચેષ્ટાઓને અને તેવા આકારને છુપાવવા લાગ્યા, પણ મ'ત્રિપુત્ર તેના હૃદયની વાત સવ જાણી વિચાર કરે છે કે,—
संतः सच्चरितोदय व्यसनिनः प्रादुर्भवयंत्रणाः सर्वत्रैव जनापवाद चकिता जीवन्ति दुखं सदा ॥ अव्युत्पन्नमतिः कृतेन न सता नैवासता व्याकुलः || कार्या कार्य विचारणांधवधिरो धन्यो जनः प्राकृतः ॥
ભાવાર્થ:—પેાતાના શુભ ચરિત્રને ઉંય કરવામાં વ્યસન રાખનારા, લજ્જારૂપી ઉત્તમ મર્યાદામાં રહેનારા, સત્ર લેાકાપવાદથી ભયભીત થતા સત્ પુરૂષ સદા દુઃખે કરી જીવે છે, માટે સારા નરસાં કાર્યો કરવાથી કુલ વ્યાકુલ નહિ થતાં કાર્યાંકા ના વિચાર કરવામાં અધ અને અધિર, પૂર્વીપર વિચાર નહિ કરનારા પ્રાકૃત જનને ધન્ય છે,
આમ વિચાર કરી મત્રિપુત્ર કહે છે હું મિત્ર ! જો આપની ઈચ્છા હાય તા જ્યાં રત્નમાળા છે, ત્યાં આપણે જઈએ, અને કૌતક જોઈએ, આમ અને જણ વિચાર કરે છે.
ત્યાર પછી ગગન ભાગે ગએલી ચેગીની લંકા ન ક ગરીમાં જઈ રત્નમાળાની પાસે કુમારના સ્વરૂપનું વર્ણન કરવા લાગી તે રત્નમાળા પણ તેના રૂપાદિકનું શ્રવણ ક રવાથી પ્રસુતિ થઈ, અને ચિત્તમાં કુમારનું જ ધ્યાન ધ
