________________
४१६
मन: पर्यायसंज्ञं च, ज्ञानं भर्तुरभूत् तदा । केवलज्ञानलाभस्य, सत्यङ्कार इवानघः ॥२७९॥
श्री मल्लिनाथ चरित्र
नारकाणामपि सुखमाकस्मिकमजायत । सौदामिन्या इव द्योतः क्षणं च नरकेऽजनि ॥ २८०॥
',
त्रिशतीप्रमिता भूपास्त्रिशतीप्रमिताः स्त्रियः । સંવેÆ:તસ્રાના:, પ્રાત્રનત્રનુ તીર્થપમ્ ॥૨૮॥
ततः प्रदक्षिणीकृत्य, श्रीमल्लिस्वामिनं जिनम् । वाचा पीयूषहारिण्याऽऽरेभे स्तोतुं पुरन्दरः ॥ २८२॥ नमो मल्लिजिनेशाय, कुमारब्रह्मचारिणे । વૈરાગ્યદુપયોવાય, વક્તેશાવેશનિવારિને ર૮રૂા
હોય એવું મન:પર્યાયજ્ઞાન ભગવંતને ઉત્પન્ન થયું. (૨૭૯) અને સાતે નરકમાં વીજળીના પ્રકાશની જેવો ક્ષણભર ઉદ્યોત થયો. (૨૮૦)
આ વખતે ભગવંતની પાછળ સંવેગરૂપ જળથી જેમણે સ્નાન કરેલ છે એવા ત્રણસો રાજાઓ અને ત્રણસો સ્ત્રીઓએ દીક્ષા અંગીકાર કરી. (૨૮૧)
પછી ભગવંતને ત્રણ પ્રદક્ષિણા આપીને ઇંદ્ર અમૃતસમાન મનોહર વાણીથી આ પ્રમાણે સ્તુતિ કરવા લાગ્યા. (૨૮૨)
“બાળ બ્રહ્મચારી, વૈરાગ્યવૃક્ષને મેઘસમાન, કલેશાગ્નિના આવેશને જળ સમાન હે ભગવંત ! તમને નમસ્કાર થાઓ. (૨૮૩)
હે સ્વામિન્ ! જળથી પદ્મપત્રની જેમ કર્મોથી તમે અસંસ્કૃષ્ટ
