________________
પંચમ: ઈ:
જમ્પમાને પ્રવહળે, વીષિભિ: પૂરિતાશ્ર્વરે । स्पर्धया धीवरा वारि, चिक्षिपुश्चसैर्बहिः ॥ ४१ ॥ विचक्रेऽथानिलं स्वर्गी, झञ्झावातभयङ्करम् । येनेक्षणानि पोतस्था, मिमीलुः स्वधिया समम् ॥४२॥ હા માતસ્તાત ! હા ભ્રાતાં વન્યો ! લવેવતાઃ ! | अस्माकं कुरुताऽमुत्र, साहाय्यं महदापदि ||४३|| इत्यादिलोकसंलापैः, कर्णाय सूचिकोपमैः । વ્યાનશે રોવસીઝૂપો, નિમ્નનૈનિતઃ સમન્ ॥૪૪।। कुम्भलक्षैः करिष्यामि, स्नात्रं कुङ्कुमवाहिभिः । અમુપ્પાત્ વિધુરાવાણુ, તેવિ ! તારય તારય ।।૪।
३६७
લાગ્યું. એટલે ખારવા સ્પર્ધાથી ચાટવાવતી પાણી ભરી ભરીને બહાર કાઢી નાંખવા લાગ્યા. (૪૧)
એ સમયે પેલા દેવતાએ ઝંઝાવાત કરતાં પણ ભયંકર પવન વિભુર્યો. જેથી પોતમાં (વહાણમાં) બેઠેલા લોકોએ પોતાની બુદ્ધિની સાથે નેત્રોને પણ બંધ કરી દીધા. (૪૨)
હા માતા ! હા તાત ! હા ભ્રાત ! હા બંધો ! હા કુળદેવતા ! આ મહા આપત્તિમાં અમને સહાય કરો. (૪૩)
આ પ્રમાણે કર્ણને સૂચિકા (સોય) સમાન લોકોના પોકારથી ભયંકર ગર્જનાની સાથે ગગનમંડળ વ્યાપ્ત થઈ ગયું. (૪૪)
હે દેવી ! કુંકુમયુક્ત જળના ભરેલા લાખો ઘડાઓથી તમારૂં સ્નાત્ર કરીશ. માટે આ સંકટથી મારો ઉદ્ધાર કર, ઉદ્ધાર કર (૪૫)
ઇત્યાદિ અનેક પ્રકારની લોકો માનતાઓ કરવા લાગ્યા.
