________________
* ૩૭
ફરી પરિવ્રાજકના આશ્રમમાંથી નીકળ્યા, નીકળીને તેણે શ્રાવસ્તી નગ રીના મધ્ય ભાગમાં થઇ જ્યાં કૃતંગલા નગરી છે, જ્યાં છત્રપલાશ ચૈત્ય છે અને જ્યાં ભગવાન્ મહાવીર છે ત્યાં જવાના વિચાર કર્યાં.
તે વખતે ‘હે ગતમ!” એમ કહી શ્રમણ ભગવત'મહાવીરે ભગવાન્ ગાતમને એમ કહ્યુ કે તું હમણાં તારા પૂના મિત્રને જોઇશ. ’· જ્ઞાતમ કહે ભગવન્! હું કાને જોઇશ ? ' સ્કંદકને જોઇશ ? તે કયારે, કેવી રીતે અને કેટલા સમય પછી જોઇશ? -
ભગવત કહે- હે ગાતમ ! અહીં શ્રાવસ્તી નામે નગરી છે અને ત્યાં ગભિલ્લું પરિવ્રાજકના શિષ્ય કાત્યાયનગાત્રીય કુંદક નામે પરિવ્રાજક રહે છે. યાવત્ તેણે મારી પાસે આવવા વિચાર કર્યો અને તે નજીક જ આવેલા છે, ઘણા માર્ગ આળગી ગયા છે, માર્ગોમાં જ છે. હું ગૈતમ ! આજે હમણાં જ તું તેને જોઈશ.'
‘હું ભગવન્ !” એમ કહી ભગવાન્ તમ શ્રમણે ભગવત મહાવીરને વંદન નમસ્કાર કરે છે. વદન–નમસ્કાર કરી આ પ્રમાણે કહે છે
:
*
હે ભગવન્ ! કાત્યાયનગેાત્રીય સ્કન્દક દેવાનુપ્રિય આપની પાસે મુડ થઈને અગારવાસના ત્યાગ કરીને અનગારપણું ગ્રહણુ કરવા સમર્થ છે ? ’
ભગવત કહે- હા ગોતમ ! સમર્થ છે.
જેટલામાં શ્રમણ ભગવાન મહાવીર ભગવાન્ ગાતમને એ વાત કહે છે તેટલામાં તે કાત્યાયનગેાત્રીય સ્કંદક શીઘ્ર ત્યાં આવ્યું.
ત્યારે ભગવાન્ ગોતમ કાત્યાયનગાત્રવાળા સ્કન્દકને પાસે આવેલા જાણી જલ્દી ઉઠ્યા, ઉઠીને તુરત સામા ગયા, જ્યાં કાત્યાયનગાત્રીય સ્કન્દક છે ત્યાં આવ્યા, આવીને તેમણે સ્કન્દકને કહ્યું કું– સ્કન્દક ! સ્વાગત (પધાર્યા), સ્કન્દક ! સુસ્વાગત (ભલે પધાર્યા), સ્કન્દ ! અન્વાગત( ભલે આવ્યા), હૈ સ્કન્દક ! શ્રાવસ્તી નગરીમાં મહાવીરના વચનનું શ્રવણ કરનાર પિંગલ નામે નિગ્રન્થ આ પ્રશ્નો
