________________
( ૧૦૧ ) સહન કરે છે. એણે એક ભવમાં જ ઘણા પાપ કરવાથી અકથનીય દુ:ખ દીઠાં છે.”(શ્રી વિપાકસૂત્રના દુઃખવિપાકના પહેલા અધ્યયનમાં આ કથા બહુ વિસ્તારથી છે)
ઈતિ મહાપાપ કરવા ઉપર મૃગાપુત્રની કથા.
હવે ચુમ્માલીશમી પૃચ્છાને ઉત્તર એક ગાથાએ
जे सत्ते विअणत्तो, मोआवइ बंधणाओ मरणाओ। कारुण्णपुण्णहियओ, णो असुहा वेयणा तस्स ॥ ५८ ॥
ભાવાર્થ – પુરૂષ પિડાયુક્ત એવા (સત્તો કે ) જીવને (બંધણુઓ કે.) બંધનરૂપ સાંકળથી થતી (વિઅણૉો કે) વેદના થકી તથા (મરણાઓ કેટ) મરણ થકી (મેઆવઈ કે) મૂકાવે છે તે અને (કારૂણપુર્ણહિય કે.) દયાએ કરી પૂર્ણ છે હૃદય જેનું એવા જે હોય છે (તસ કે) તે જીવને ભવાંતરે કઈ પણ પ્રકારની (અસુહા કે.) અશુભ-દુ:ખદાયી (વેયણા કેટ) વેદના ન હોય છે ૫૮ છે જેમ સુપ્રતિષ્ઠિત નગરે ચંદન નામે શેઠ મિથ્યાત્વી હતો, પણ પાછળથી દઢ પ્રતીતિવાળા શ્રાવક થયે હતા, તેને પુત્ર જિનદત્ત નામે હતો તે સર્વ કોઈને અભીષ્ટ–વલ્લભ થયો અને અત્યંત સુખ પામ્યો તેમ. તે ચંદન શેઠ અને જિનદત્તની કથા કહે છે –
સુપાતષ્ઠિત નગરે ચંદન નામે વ્યવહારીઓ વસે છે. તે મિથ્યાત્વી છે પરંતુ સ્વભાવથી ભદ્રિક છે. તેને પાહિણી નામે સ્ત્રી છે. એકદા શાંત, દાંત ગુણને ધારણ કરનાર ધર્મવંત કિયાવંત એવા બે સાધુ તેને ઘેર આવ્યા. ત્યાં પ્રાસુક (નિર્દોષ) ઉપાશ્રય જાણું શેઠની આજ્ઞા લઈ તેમાં રહ્યા. તે સાધુના સંસર્ગથી શેઠ તથા તેની સ્ત્રીએ જેનધર્મ પામીને વ્રત, પચ્ચખાણ તેમજ કેટલાક નિયમ લીધાં તથા સાધુએના સંસર્ગથી શેઠની ગોત્રદેવી પણ સમ્યગ્દષ્ટિવાળી થઈ.
હવે તે સાધુ અન્યત્ર વિહાર કરી ગયા. શેઠ પોતાની સ્ત્રીસહિત પહેલું વ્રત આરાધવા લાગ્યા, પરંતુ ગૃહસ્થરૂપ વૃક્ષનું
