________________
ભાવાર્થ –આ મુનિઓ પોતાની પૂજા કદિ પણ કરાવતા નથી. લોકે જે અમેને પૂજે છે તે સ્વયમેવ એટલે પોતાની મેળે જ ગુણે જઈને પૂજે છે; કારણ કે જન છે તે ગુણમાં રક્ત હોય છે અર્થાત્ સર્વ માણસ જે ગુણ જુએ તે પૂજે છે. એમાં કાંઈ નવાઈ નથી.
તથા તે કહ્યું કે બ્રાહ્મણની પૂજા કરનારે સ્વર્ગે જાય છે તે પણ અસત્ય છે, કેમકે ઘણા બ્રાહ્મણ તે અપવિત્ર, અબ્રા સેવનારા,
ખેતી કરનારા, ઘરમાં ગાય-ભેંસાદિક પશુઓ તથા છારૂ-વાછરુને રાખી તેનું પાલન કરનારા હોય છે, તેમજ રસાળ અને નિર્દથી હોય છે, માટે તેને પૂજવાથી સ્વર્ગ પ્રાપ્ત થતું નથી.
વળી તેં કહ્યું કે–અમે યજ્ઞમાં છાગને વધ કરી તેને સ્વર્ગ મેકલીએ છીએ, તે પણ તારૂં બોલવું અસત્ય છે, કારણ કે તારા જ શાસ્ત્રમાં કહ્યું છે કે –
यूपं छित्वा पशून हत्वा, कृत्वा रुधिरकर्दमम् ।
ચચેવં જગ્યતે સ્વ, નર ન બચતે? . . ભાવાર્થ –ચૂપને છેદીને, પશુને મારીને, ભયંકર હિંસાથી લોહીને કાદવ કરીને જે સ્વર્ગમાં જવાય તે પછી નરકમાં શાથી જવાય ? અર્થાત્ તેવા કાર્યથી જ નરકે જવાય.
એવી યુક્તિવડે નગરના સર્વ લોકના દેખતાં છતાં શિષ્ય અગ્નિશર્મા બ્રાહ્મણને હરાવ્યું, તેથી તે બ્રાહ્મણ રોષે ભરાઈને પિતાને ઘેર જતો રહ્યો. પછી રાત્રીએ એકલે વનમાં જઈ સર્વ સાધુઓ નિદ્રામાં હતા તેમના પર પાટુપ્રહાર કર્યો અને મુષ્ટિએવડે માર માર્યો. તેને વનદેવતાએ અટકાવ્યું અને પકડ્યો. પછી તેના બહુ પગ શકિતએ કરી છેદી નાખ્યા. તેની પીડાથી દુ:ખ પામતા તેને પ્રભાતે લોકેએ દીઠે. તેનું સ્વરૂપ સર્વ લોકેના જાણવામાં આવ્યું એટલે સર્વ લેકે તેની નિંદા કરવા લાગ્યા. એવી રીતે સાધુઓની અવજ્ઞા કરીને તે પાપિષ્ટ મરીને પહેલી નરકે નારકીપણે ઉપજ્ય.
