________________
૧૫. શ્વેતા મુનિની કથા. ૩
ઉપર
કરવા
કૌચપણી વધારે ઊડી ન શકવાથી પાસેના મકાન બેઠું. એવામાં કાઈ કઠિયારે આવીને લાકડાને ભારા ભૂમિ ઉપર પડતા મૂકશે, તેના ધખકાશથી ભય પામેલા કૌચ પક્ષીએ ચરી લીધેલા જવ ચરકમાં કાઢયા, તે જોઈને સેાની બહુ ખેદ કરવા લાગ્યું. વળી તે વિચાર લાગ્યા કે–મે વિના કારણે રાજાના જમાઈને વધ કર્યા છે, તેથી રાજા માસ સ` કુટુંબના વિનાસ કરશે; કારણુ કે તે જૈનધમી છે. હવે આમાંથી છૂટવાના ઉપાય તે માત્ર એ જ છે કે મારે સફ્રુટુંબ સાથે ચારિત્ર લેવુ’ એમ ધારીને તત્કાળ કેશના લેચ કરીને સૌએ મુનિને વેશ ધારણ કર્યો. એટલામાં શ્રેણિકરાાએ લેકીના મુખથી એ વાત સાંભળી, તેથી અત્યંત ક્રુધાયમાન થયેલા તેમણે સેનીને સહકુટુંબ પકડી લાવવાને સુભઢા મેકલ્યા. એટલે સુભટા સહિત રાજસભામાં મુનિના વેશધારી સુવર્ણકારના કુટુંબે આવીને રાને ધલાભ દીધા, તે નેઈને શમી ગયેલ કાપવાળા શ્રેણિક રાજાએ કહ્યું:તમેાએ મૃત્યુના ભયથી અત્યારે સાધુપણું અંગીકાર ક્યુ છે, તે હવે તેને સારૌ રીતે પાળો; પણ જે દીક્ષાને ત્યજી દેશેા તે હું તમારા સહકુટુંબ નાશ કરીશ.' આ પ્રમાણે સૂચના કરીને શ્રેણિકરાજાએ તેમને વિદાય કર્યો. પછી શ્રેણિકરાજાએ મેતા'મુનિના દેહની પાસે ખાવી તેમના ગુણેનુ સ્મરણ કરી ભક્તિપૂર્વક નમન કરીને તેમના દેહની અંતક્રિયા કરી.
v.
કૃષ
