________________
૧૪. મેતાર્ય મુનિની કથા. :
શ્રેષ્ઠીને ત્યાંથી ચડેલ વરડો મંગળ ઉપચારોથી સુશેભિત એવા બજારમાં આવી પહોંચ્યા, તે વખતે પિલા ચડાળે ઘેડા ઉપર બેઠેલા મેતાર્યને જેમાં તેની પાસે આવીને કહ્યું -“અરે ! તું મારો પુત્ર છતાં આ શેઠીઆએની પુત્રીઓની શા માટે પરણે છે ? ચાલ આપણે ઘરે. હું તને આપણા કુળને 5 કન્યા પરણાવીશ.” એમ કહીને દેવપ્રેરિત એ તે ચંડાળ મેતાર્યને ઘેડા પરથી ઉતારી પિતાને ઘેર લઈ ગયો અને ધનશ્રેષ્ઠી નિરૂપાય થવાથી પાછો પિતાને ઘેર ગયે. - હવે અહિં ચંડાળના ઘરને વિષે દુર્ગધી વસ્તુઓથી અત્યંત ખેદ પામતા એવા મેતાર્યને એકાંતમાં તેના મિત્ર દેવતાએ ફરીથી પ્રગટ થઈને કહ્યું – કેમ શે વિચાર છે? દીક્ષા લેવી છે કે નહીં ? મેતાયે કર્યું – તું કોણ છે કે વારંવાર મને દીક્ષા લેવાનું કહે છે?” પછી દેવતાએ તેના પૂર્વભવને સર્વ વૃત્તાંત કહી સંભળાવ્યું. તે ઉપરથી મેતાર્યને જાતિસ્મરણુજ્ઞાન ઉત્પન્ન થયું, એટલે તેણે પિતાને પૂર્વભવ દીઠે, તેથી તે દેવને કહેવા લાગે –“હે મિત્ર! તેં મને આખા નગરમાં વગેવ્યો છે તે હવે હું આવી અપમાનવાળી સ્થિતિમાં દીક્ષા શી રીતે લઈ શકું? માટે જે તું મારું કલંક દૂર કરી મને શ્રેણિકરાજાની પુત્રી સાથે મોટા ઉત્સવ પૂર્વક પાણિગ્રહણ કરાવ તો પછી હું ચારિત્ર અંગીકાર કરૂં.' દેવે તે વાતની હા કહીને પછી તેને એક બેકડે આપે. તે
તે મને સ્થિતિમાં
કરી અને વિકાસ
