________________
૯ સુત્રત મુનિની કથા :
૬ ૩૭,
ભયને લીધે હું એક સ્થાનકે સંતાઈ @ો અને ચારે તે મારા ઘરને વિષે જ આષા; તેથી હારી સ્ત્રીએ લંપટ પણથી જાણે હું ન સાંભળતે હેઉં? એવી રીતે તે ચોરને કહ્યું કે તમારે સ્ત્રીને ખપ છે ?” ત્યારે ચારેએ હા કહી, તેથી મારી સ્ત્રી તેઓની સાથે ગઈ. ચોરોએ પણ પાળે જઈને તેણીને પિતાના સ્વામી પલ્લી પતિને અર્પણ કરી. પલ્લીપતિએ તેણીને સ્ત્રીપણે સ્વીકારી. ચાર લેક ગાથા પછી કેટલાક મિત્રો મારે ઘેર આવ્યા અને મને કહેવા લાગ્યા -
ભાઈ ! તું પાળે જઈને તારી સ્ત્રીને કેમ છોડાવતું નથી ? 'મારે સ્ત્રીની ઇચછા ન હતી તથા મિત્રોના કહેવાથી હું પાળે ગયે અને એક ડોશીના ઘરમાં ગુપ્તપણે રહ્યો.
એકદા મેં દ્રવ્યથી અત્યંત સંતુષ્ટ કરેલી તે કેશીને કહ્યું કે –“ તમે આ પદ્ઘપતિને ત્યાં મારી સ્ત્ર રહે છે તેણીને મારા આગમનની ખબર અ પિ.” પછી ડોશીએ ત્યાં જઈને સમાચાર કહ્યા, તેથી મારી સીએ મને કહેવરાવ્યું કે- આજ રાત્રીએ તમારે અહિ મારી પાસે આવવું કારણ કે પલપતિ બહાર જવાના છે.” ડોશીએ ઘરે આવીને મને તે સમાચાર કહ્યા. વળતું મેં ડેશીને પૂછયું -
તે ક્યાં રહે છે ?” કેશીએ ઉત્તર આપે કે- તાલવૃક્ષની નીચેના મૂહમાં રહે છે. પછી હું સાંજ વખતે પલ્લી૫તિને ઘેર ગયે. ત્યાં મારી સ્ત્રી મને જોઈને ઘણી પ્રસન્ન થઈ અને ઉપરના કપટનેહથી આદરસત્કાર કરીને મને પહેલી પતિની શય્યા ઉપર બેસાર્યો. પછી તે મારા
