________________
પ. સુસ્થિતસૂરિના શિષ્યોની (ચાલુ) કથા. ૯
: ૩૧
કહ્યું -“જે નહિં લાવે તે હું મૃત્યુ પામીશ” બેકડે કહ્યું – તું સુખેથી મૃત્યુને અંગીકાર કર, તેમ કરવાથી મને બીજી રમ્ય બેકડી મળશે.” ત્યાર બેકડીએ ફરીથી કહ્યું -“હે સ્વામી! છ ખંડનો પતિ આ બ્રાદત્તરાજા તેની પ્રિયાના વચનથી મૃત્યુને શરણ થવા માટે સ્મશાનભૂમિ તરફ જાય છે તેને તમે જુઓ અને તમે તે મારા વચનને અંગીકાર પણ કરતા નથી. ત્યારે બાકડે કહ્યું – હું તે જાતિપ્રસિદ્ધ પશુ છું પરંતુ એ તે પરિણામે પશુ છે, કારણ કે જે એમ ન હોય તે પિતાની અપાર એવી લક્ષમીને ત્યાગ કરીને ફક્ત સ્ત્રીના કહેવાથી મૃત્યુને શરણ થવાની ઈચ્છા કેણ કરે? અર્થાત્ કઈ ન કરે.' આ પ્રકારનાં બોકડા અને બોકડીનાં વચન સાંભળીને રાજા મૃયુસ્થાનથી પાછા ફર્યો અને રાણી પણ પિતાનું ધાર્યું ન થવાથી તેની સાથે પાછી વળી.
હવે માવત, તેને મિત્ર અને મહાસેના ગણિકા એ ત્રણેની વચ્ચે થતી આ વાતને સાંભળીને મૃત્યુ અંગીકાર કરવાના નિશ્ચયથી ગેખમાં ઉભેલી ચેલણરાણું પણ પોતાના અનુબંધ (મરણ) થી નિવૃત્ત થઈ અને તેણુએ પિતાને મળેલા હારથી જ સંતોષ માન્ય.
એમદા દેવતાએ અર્પણ કરેલ તે હાર અકસમાત્ દૈવગે તૂટી ગયે, તેના મિતીનાં છિદ્ર અતિ વક્ર હોવાથી તે હાર પરાવવાને કોઈ પણ માણસ સમર્થ થયે નહીં;
