________________
[૧૨] જગદ્ગુરુ હીરવિજયસૂરિ
ભારતવર્ષના મુસલમાન બાદશાહમાં અકબર એટલે પ્રજાપ્રિય બાદશાહ બીજો કોઈ નથી થયું..........શ્રી હીરવિજયસૂરિનું જીવન પણ, ધાર્મિક દષ્ટિએ, ખૂબ ઐશ્વર્ય સંપન્ન અને તેજસ્વી હતું. તપસ્વિનીનાં દર્શન
જગદ્ગુરુકાવ્ય'માં લખ્યું છે કે, અકબર બાદશાહ એક દિવસ ફતેહપુર સિક્રીના શાહી મહેલમાં બેઠે બેઠે રાજમાર્ગ તરફ નજર કરી રહ્યો હતો. એવામાં એક મેટો વરઘોડે એની નજર તળેથી પસાર થયો. એમાં એક બહેન સુંદર વસ્ત્રો પહેરીને, ફળ-ફૂલથી ભરેલા થાળ સાથે, માનામાં બેસીને જઈ રહી હતી. બીજા પ્રબંધમાં આ બહેનનું નામ ચંપા લખ્યું છે, અને એ અકબરના માન્ય શ્રેષ્ઠી થાનસિંહના કુટુંબની હતી એમ જણાવ્યું છે. એને જોઈને બાદશાહે પૂછયું કે “આ કોણ છે અને ક્યાં જાય છે?’ જવાબમાં નેકરે કહ્યું કે “આ કેઈક જૈન શ્રીમંત શ્રાવિકા છે; એણે છ મહિનાના ઉપવાસ કર્યા છે.
આ ઉપવાસમાં ફક્ત ગરમ કરેલ પાણી–અને તે પણ દિવસે જ– સિવાય બીજી કશી ચીજ માં નથી નાખી શકાતી. આજે જૈનધર્મને કઈ તહેવાર છે, તેથી એ બહેન પોતાના જિનમંદિરમાં દર્શન કરવા, આવા ઉત્સવ સાથે, જઈ રહી છે.” આ સાંભળીને બાદશાહને આશ્ચર્ય
* જ્યારે શ્રી હીરવિજયસૂરિજી અકબરના દરબારમાંથી ગુજરાત પાછા ફરી રહ્યા હતા ત્યારે, એમના આગમનના સમાચાર સાંભળીને, પંડિત પસાગર ગણુએ, કાઠિયાવાડના મંગલપુર (માંગરેલ) શહેરમાં, સં. ૧૬૪૬ આસપાસ આ કાવ્ય રચીને સૂરિજીને ભેટરૂપે અર્પણ કર્યું હતું.
