________________
श्रेणिकचरितम् ।
श्वए वि०-सूच्यचाः, विध्यति, में प्रत्ययांत ३५ मने पातु३५ ६शपेस छ.
मा प्रश्नयंतु तं चैते निग्रहीतास्मि खब्वमुम् ।
श्मे हि सुषुपुर्नक्तौ न ! सुप्यते मया ॥७॥ सावार्थ
તેઓ ભલે તેને કાંઇ ન પુછે, પણ હું તે આ કુછીને શિક્ષા કરીશ. તેઓ પ્રભુની ભક્તિમાં સુઈ ગયા પણ હું સુવાને નથી. ૭૯ वि०-प्रश्नयंतु, निग्रहीतास्मि, सुषुपुः, मुप्यते, २०d jा पातु३५६शीव्याछे.
वाच्यहाण इतीज्या वचोऽप्युच्यतेऽतरे । कचे त्वसौ उर्वचांति शंकां नोहे च कामपि ॥णा
“આ કઈ વાચાલ છે એમ જાણી પૂજ્ય પુરૂ વચમાં કોઇપણ બોલ્યા નહીં, અને આ કુછી દુર્વચન બોલ્યો અને કોઈપણ શંકા પામ્યું નહીં. ૮૦ १०-ऊचे, ऊहे, ये परीक्षाभूतान॥ ३५ ६०॥ .
मायुक्तकारिणं वोच्यात्सुप्याक्ष मे स्तुतौ जनः ।
मनटासिस्तथापीज्यादेतन्मूझैबुजेन गाम् ॥ १ ॥ भावार्थ
લેકે મને અયુક્ત કામ કરનારે કહે અથવા મારી સ્તુતિ કરવામાં સુઈ જાપ, તથાપિ મારા સુભટનું ખરું એ કુછીના મસ્તક રૂપ કમલ વડે પૃથ્વીની પૂજા કરે ૮૧ वि०-उच्यात्, सुप्यात, इज्यात ये नुहा नुहा लिपिसिना पातु ३५ ६शीन्या छे.
बाणैर्मधेऽरीन विव्याधोवाय प्रीतिं हृदि प्रत्नोः । यः स्वाम्यर्थे न सुष्वाप प्राणांस्त्यक्तुमुवास च ॥७॥ तमुवाच नटस्तोममिति ध्यात्वा धराधिपः। यो विरुमुवाचेशं सोऽयं ग्राह्यः सन्नास्थितः॥८॥
