________________
श्रेणिकचरितम् आचनीस्कयतारीन योऽसनीश्रस्यत नोदयात् । नाबनीवस्यत न्यायानापनीपत्यत ब्रमे ॥५॥ नाचनीकम्यतान्यस्त्रीधर्मेरंरम्यताईते । मेधाधनानां धुरीयं प्रापनीपद्यतासनम् ॥६॥ नाबानास्यत कार्येऽपि नाबनण्यताऽनृतम् । अवनज्यत धर्नीतीः सोऽश्रादौत्सचिवोऽनयः ॥णा वि
शेषकम् । भावार्थ
જેણે શત્રુઓને અતિશે દબાવ્યા છે, જે ઉદયથી અતિશે ભ્રષ્ટ થયો નથી, ન્યાયથી અતિશે ભ્રષ્ટ થયા નથી, ભ્રમમાં અતિશે પડયો નથી, જેણે પરસ્ત્રીને ઈચ્છી નથી, જે આહત ધર્મમાં અતિશે રમ્યો છે, જે બુદ્ધિમાન પુરૂષોમાં અગ્ર આસનને પ્રાપ્ત થયો છે, જે કાર્યમાં પાછો હઠ નથી, જે અસત્ય બેલ્યો નથી અને જેણે અનીતિઓને ભાંગી છે એવા અભયકુમાર મંત્રીને ત્યાં છોક આવી. પપ-પ૬-૧૭ वि०-आचनीस्कयत, असनिश्रस्थत, अवनीभ्ररयत, अपनीपत्यत, अवनीकम्यत, अरंरम्यत, प्रापनीपद्यत, अबाभास्यत, अबभण्यत, अबंभज्यत, ये यङत ना भूतासाना ३५ ४शा०॥ छ, अक्षौत् ये 'क्षु' पातुनु ३५ छे.
दंदश्यमानो दंदद्यमानो हिनृपतेर्मनः ।
जीवाश्रवा म्रियस्वेति कुष्टयुवाचान्नयं प्रति ॥५॥ भावार्थ
રાજા શ્રેણિકના મનને દંશ તે હોય કે બાલતો તેમ તે કુછીએ અભયકુમારને કહ્યું કે “જીવ કે મરો” ૫૮ वि०-दंदश्यमानः, दंदह्यमानः, ये यङत ७५२थी प्रत्ययांत ३५ ६शी०या छ.
तच्छुत्वाचिंतयज्ञजाप्येष रोगो यथा यथा । नपेक्ष्यते हंत वरीवृक्ष्यतेऽस्य तथा तथा ॥णा
