________________
श्रेणिकचरितम्.. रयाः प्रस्थितंवतस्ते रचिताश्चारुकारुनिः।
कुर्वतः केकिनो नेमिस्वनैरुग्रीवनादिनः ॥५३॥ युग्यम्। भावार्थ
જેમાં શસ્ત્રોને વહન કરનારા, શાથી પૂર્વ યુદ્ધ ક્રીડા કરનારા શત્રુઓને સમહને જિતનારા દ્ધાઓ તી જેમાં બેઠક છે અને જે ઉત્તમ કારીગરોએ રચેલા છે એવા રથ પોતાના વિનિથી મયુર પક્ષીઓને ઊંચી ગ્રીવા કરી माता याला या. ४२-४३
स्तुवानस्तदिनं प्रीतिं जग्मिवान् सुशमादधिः । अधीरैर्दुर्जयं मोहं जित्वा ब्रह्मानिलाषुकः ॥ध्या निनंपुरर्थ घ्याणां बयां वेत्तारमीश्वरम् । तिमाधेाधिं च प्रोक्तैकाधिकपडूनयम् ॥५॥ सुजन्मानः सौम्यदैवा यैरयक: प्रशंस्यते । वायनिति सर्वा पौरवर्ग: प्रचेलिवान् ॥६॥ सावार्य
તે દિવસની સ્તુતિ કરતા, પ્રીતોને ધારણ કરતે, સુખ પામતે, અધીર પુરૂષાથી દુઃખે જિલી શકાય તેવા મેહને છતી બ્રહ્મ (બ્રહ્મચર્ય)ની અભિલાષા કરતે, છ દ્રવ્યના અર્થને કહેનારા, આધિ તથા વ્યાધિન છેષ કરનારા અને સાત નયને કહેનારા ઈશ્વર-પ્રભુને નમવાની ઈચ્છા કરતો, બજેઓ એ પ્રભુને પ્રણામ કરશે. તેઓના જન્મને ધન્ય છે.” એમ વાર્તા કરતો નગરના લોકોને વર્ગ पाताना सर्व समृद्धि साथे त्यां यायो. ४४-४५-४६ वि०-स्तुवानः, जग्मिवान्, आदधिः, अभिलाषुकः, निनंसुः, अयकः, प्रचे. लिवान्-ये नाम ५२थी मनेसा नुहा नुहा प्रत्ययातना ३५ ६शाच्या छ.
अन्यपुंसामगम्यो युद्ध स्वपुंनि: पुद्भिरंजितैः । प्रशान् कम्प्रेतरानंदो वांछन् शांतिं निजैनलाम् ॥४॥
