________________
( १९६ ) दातव्यं भोक्तव्यं सति विभवे संचयोन कर्तव्यः पश्येह मधुकरीणां संचितमर्थं हरंत्यन्ये ॥ ५॥
भावार्थ-जो धन होय-तो भोगव, अने दान आपवू, परंतु तेनो संचय न करवो. जुओ, मधमाखीओ मधनो संचय करे छे. पछी तेनुं अन्य जनो हरण करी जाय छे. ५७
देयं भो ह्यधने धनं सुकृतिभिर्नो संचितं सर्वदा श्रीकर्णस्य बलेश्च विक्रमपतेरद्यापि कीर्तिः स्थिता। आश्चर्यं मधु दानभोगरहितंनष्टं चिरात्संचितं निर्वेदादिति पाणिपादयुगलं घर्षत्यहो माक्षिकाः॥५८॥
भावार्थ-सज्जनोए धननुं निर्धन जनोने दान आपq युक्त छे. पण तेनो संचय करतां तो ते रहेतुंज नथी. जुओ, कर्ण, बलि अने विक्रमराजानी कीर्ति दानथी अत्यारसुधी पण विद्यमान छे. आश्चर्यनी वात छे के दान के भोगमा उपभोग न लेतां चिरकाळथी संचित करेल मधु नष्ट थयु, आ कारणथीज जाणे खेद पामीने मक्षिकाओ पोताना हाथ पग घसती होय-तेम मालुम पडे छे. ५८